Thanatos - bóg śmierci w mitologii
Obraz śmierci na przestrzeni wieków pozostaje atrakcyjny dla kultury i sztuki. Wiele postaci pochodziło z czasów starożytnych, a wśród nich - starożytnego greckiego boga Thanatosa, który został przedstawiony jako skrzydlaty młody człowiek w kapturze, z pochodnią w ręku zgaszoną. Uosabiał wygaśnięcie życia.
Czym jest thanatos?
W sensie ogólnym thanatos - pragnienie śmierci na poziomie instynktownym i podszywanie się pod niego. Termin ten pochodzi od imienia starożytnego bóstwa, znanego także jako Fanatos, Tanat i Fanat, których kult istniał w Sparcie od wielu stuleci. Od starożytnego języka greckiego jego imię tłumaczone jest jako "śmierć" (thanatos). Obraz został odzwierciedlony nie tylko w mitologii, ale także w sztuce, psychologii i psychoanalizie. Pojęcie ma kilka znaczeń.
Thanatos w filozofii
Z punktu widzenia filozofii thanatos jest pragnieniem samozniszczenia, rozkładu i dezintegracji. Wraz z Life, Eros, koncepcja jest integralną częścią bycia. Bez względu na to, jak dana osoba interpretuje swoją śmierć i reprezentuje życie po życiu , zawsze myśli tylko o tym, jak przedłużyć życie i poprawić go. Filozoficzne przemyślenia na temat śmierci nie trwają jednego wieku. Jest stałym przedmiotem ludzkiej myśli. Wzmożoną uwagę na problem zauważono w kilku okresach:
- w erze masonerii;
- w czasach Fiodorowa i Dostojewskiego, kiedy odbywały się dyskusje spirytystyczne;
- w srebrnym wieku (emigracyjne dziennikarstwo).
W rosyjskiej filozofii problem ten analizowany jest przez interdyscyplinarny ruch tanatologii. Od lat 90. Stowarzyszenie Thanatologów opublikowało w Petersburgu almanach "Figury Thanatos". Zagadnienia z następującej edycji:
- symbole śmierci;
- obrazy w sztuce;
- samobójstwo;
- materiały z konferencji międzynarodowych itp.
Thanatos w psychologii
W XX wieku filozoficzne idee teorii biologicznej Schopenhauera i Weismanna umożliwiły stworzenie obrazu śmierci i niektórych jej sił. Wybitni psychoanalitycy próbowali odpowiedzieć na pytanie, co to jest tanat w psychologii: E. Weiss, P. Federn, M. Klein, Z. Freud i inne: koncepcja pojęcia i definicja terminu wprowadzonego przez austriackiego psychiatrę Wilheima Stekela. Walka między żywymi a śmiertelnikami, agresja i zniszczenie są fundamentalne. Jest podstawą istnienia człowieka i jego aktywności umysłowej. Te dwa przeciwstawne zjawiska są podwójne i są w psychologii imionami greckich bogów.
Eros i Thanatos według Freuda
Słynny psychoanalityk Zygmunt Freud zestawił dwa impulsy, instynkt - życie i śmierć. Wola pierwszego jest wyrażana przez Erosa - instynkt samozachowawczy i seksualny. Thanatos Freuda jest również silny i działa na bazie energii libido. Może być dwojakiego rodzaju:
- Skierowany na ludzi i różne przedmioty, a następnie przybiera formę destrukcyjnych działań, na przykład wandalizmu, sadyzmu itp.
- Celowanie w siebie. Taki instynkt wyraża się w masochizm i próbował popełnić samobójstwo.
W swojej pracy "Ja i ja" (1923) Freud podkreślił, że w psychice jest ciągła walka między dwiema skłonnościami. Thanatos i Eros przeciwstawiają się sobie, a pomiędzy tymi dwoma instynktami jest "ja" człowieka. Eros jest wichrzycielem i przestrzega zasady przyjemności. A instynkty "śmiertelne" mają tendencję do odpoczynku i przyciągania jednostki.
Thanatos - mitologia
W greckich mitach ludzie próbowali odpowiedzieć na pytania dotyczące troski, zrozumienia istoty. Więc "przeciwnik" Erosa był wytworem ciemności. Bogini nocy, matka Thanatosa, nosiła imię Nukta ("noc") i uosabiała ciemność, która towarzyszy słońcu. Od boga wiecznej ciemności, Ereba, Nyukta urodziła synów i córki. Wśród nich był Bóg Śmierci. Pojawił się w opowieściach o Herkulesie (pod nazwą Tanat) i Syzyfie. Wspomina się go w Theogony of Hesiod, w Iliadzie Homera i innych starożytnych legendach. Bóg miał swoją własną świątynię w Sparcie, a jego twarz była zwykle przedstawiana w grobach.
Kim jest Thanatos?
W starożytnej sztuce greckiej bóg Thanatos pojawił się na różnych obrazach, ale wszystkie są atrakcyjne, zważywszy, że postać się uosabia. Z reguły jest on przedstawiony jako:
- młody człowiek ze skrzydłami za plecami;
- w czarnej sukni;
- trzymający wymarłą pochodnię i miecz.
Jego siedliskiem jest Tartarus, a młodzież znajduje się w pobliżu tronu Aidy. Dla ludzi zwiastunem końca jest moment, w którym kończy się okres życia mierzony przez boginie losu. Posłaniec Aidy odcina strzępy włosów z "skazanej" głowy i przenosi swoją duszę w królestwo zmarłych. Starożytni Grecy wierzyli, że czasami Tanat daje drugą szansę na życie.
Thanatos i Hypnos
Według legendy Thanatos, bóg śmierci, miał brata bliźniaka Hypnosa, a ich obrazy są nierozłączne. Na niektórych obiektach sztuki dekoracyjnej i użytkowej można je postrzegać jako białych i czarnych chłopców. Zgodnie z legendami Hypnos zawsze towarzyszył Śmierci i nosił na swoich skrzydłach sen. Spokojny, wspierający wszystkich, brat Thanatosa był uderzająco odmienny od niego w jego upodobaniu. Jeśli Śmierć była znienawidzona zarówno przez ludzi, jak i przez bogów, Hypnos traktowany był serdecznie. Był szczególnie kochany przez muzę. Synowie Nukta i Ereby mieli różne wartości dla osoby, ale znaczenia każdej z nich nie można zdewaluować.
Sigmund Freud powiedział kiedyś: "Celem wszelkiego życia jest śmierć". Zgodnie z ocenami wielkiego psychoanalityka, pragnienie śmierci i zniszczenia jest zjawiskiem normalnym. Jak inaczej wyjaśnione są regularne konflikty zbrojne? Dzięki Erosowi - instynktowi życia, rozwija się kultura i ogólny standard życia. Ludzie współdziałają ze sobą, jednoczą się w grupach: rodzina, społeczność, państwo. Ale skłonność do agresji, okrucieństwa i zniszczenia prędzej czy później daje o sobie znać. Potem włącza się inny instynkt, Thanatos. Nie możesz żartować ze śmiercią, ale nie powinieneś o tym zapominać.