Być może strój narodowy ludu jest ważny, podobnie jak herb, hymn i język. Identyfikuje osobę o określonej narodowości, umożliwia zarysowanie krajowych cech i charakterystyk. Dzięki krajowym strojom, znając ich subtelności, łatwo jest określić ich przynależność do jednego lub drugiego narodu. W kształtowaniu stroju narodowego, warunki klimatyczne ludzi, zasady moralne i zasady oraz cechy polityki gospodarczej państwa zawsze odgrywają rolę. Stroje zostały ulepszone, zmienione, absorbujące nowość i tradycje. Tatarski strój ludowy wcale nie jest wyjątkiem, przeszedł długą drogę jego powstawania i rozwoju.
Narodowa odzież Tatarów uosabia sztukę ludową i rzemiosło, które polega na produkcji materiałów, kapeluszy z wielopłaszczyznowym ornamentem, drobnej biżuterii, a także produkcji różnych butów.
Zespół narodowych strojów ludu tatarskiego jest zarówno złożony, jak i harmonijny, wszystkie elementy odzieży tatarskiej są bezdyskusyjnie połączone ze sobą za pomocą faktury, koloru i sylwetki. Odzież wierzchnia powinna być zawsze założona z tyłu, na koszulce powinna być założona koszulka bez rękawów. Ze szczytu kamizelki mężczyźni zakładali luźny szlafrok z kołnierzykiem, opasujący szarfę. W chłodzie nosili chikmeny i buszmety, a także kożuchy i futra z owczej skóry. Czaszka jest istotnym elementem narodowej odzieży ludu tatarskiego. Mężczyźni nosili cztero-klinową myckę, która miała kształt półkuli lub stożka, odciętego na końcu. Kapelusz z czaszką ozdobiono haftem, zimą mężczyźni nosili futrzane czapki .
Kobiecy strój ludowy wyraźniej wyraża cechy kultury tatarskiej. Sylwetka ogólna ma trapezoidalny kształt, spód kurtki zdobiony frędzlami lub futrem. W dekoracji biżuterii i biżuterii są bogate w różnorodność, a także hafty i bogate, bogate kolory. Futro było zawsze ceną dla Tatarów, a Tataris z rodów szlacheckich z powodzeniem używał go w dekoracji swoich kostiumów.
Stroik kobiety mówił o jej rodzinie i statusie społecznym, niezamężne dziewczęta nosiły lekki kalfak. Żonate Tatarki powinny zakryć głowy, ukrywając włosy przed cudzymi oczami przy pomocy szali i apaszek. Na czole i strefie czasowej nakładają spadające ozdoby, paski, haftowane koralikami.