Angina pectoris nazywa się zespołami klinicznymi, które rozwijają się z powodu niezdolności przepływu krwi wieńcowej do zaopatrywania mięśnia sercowego w składniki odżywcze w wymaganej ilości. Istnieje stabilna i niestabilna dławica piersiowa. Przewlekła stabilna dusznica bolesna charakteryzuje się utrzymywaniem się objawów klinicznych - bolesnymi atakami, które występują, gdy pewien poziom obciążenia utrzymuje się przez co najmniej trzy miesiące.
Główną przyczyną patologii jest zmiana miażdżycowa naczyń serca, prowadząca do ich istotnego zwężenia. Czynniki ryzyka to:
Ataki stabilnej dławicy występują podczas chodzenia, pewnego wysiłku fizycznego lub silnego obciążenia emocjonalnego. Charakterystyczne są następujące manifestacje:
Z reguły podczas ataku wzrasta ciśnienie krwi, zwiększa się częstość akcji serca. Stopniowo zwiększając się, atak stabilnej dławicy może trwać od 1 do 15 minut i ustępuje po usunięciu obciążenia lub zażyciu nitrogliceryny. Jeśli atak trwa dłużej niż 15 minut, może przekształcić się w zawał mięśnia sercowego.
Przy typowych objawach patologii można postawić diagnozę na podstawie badania, wywiadu, osłuchiwania i elektrokardiogramu (EKG). W innych przypadkach wymagane są dodatkowe badania:
Testy laboratoryjne obejmują hematokryt, glukozę, cholesterol całkowity, hemoglobinę itd.
Głównymi celami leczenia patologii jest poprawa rokowania poprzez zapobieganie rozwojowi zawału mięśnia sercowego i śmierci, a także eliminację lub złagodzenie objawów. Wymagane są trzy grupy leków: azotany, b-blokery i wolne blokery kanału wapniowego.
Głównymi zaleceniami nielekowymi w leczeniu stabilnej dławicy piersiowej są:
W ciężkich przypadkach zaleca się leczenie chirurgiczne.