Taktowność, czyli takt, to umiejętność zachowania się z powściągliwością, zgodnie z normami etycznymi. Ludzie, którzy mają wyczucie taktu, są bardzo mili i przyjemni w komunikacji, nie tylko podążają za nie wypowiedzianymi zasadami, ale także wiedzą, jak rozumieć rozmówcę i nie dopuszczają do sytuacji zawstydzających.
Najważniejszą rzeczą, która odróżnia zachowanie taktowne od nietaktownego, jest umiejętność myślenia nie tylko o swoich pragnieniach, potrzebach i motywacjach, ale także o tym, jak wygodnie i przyjemnie jest dla interlokutora. Tak więc, na przykład, taktowna osoba nie narzuca swojej firmy, gdy dana osoba jest wyraźnie zmęczona i nie chce się rozmawiać. Lub, na przykład, nie będzie pytał o szczegóły wydarzenia lub zdarzenia, które dana osoba wyraźnie nie chce rozmawiać.
Z reguły osoba taktująca ma takie cechy:
To jest takt w komunikacji, który pokazuje, jak człowiek może się zachowywać w społeczeństwie. A najwyższym wskaźnikiem jest, gdy osoba jest taktowna nie tylko w pracy lub z nieznajomymi, ale także w odniesieniu do swoich bliskich.
Taktyczne traktowanie i komunikacja: jak się uczyć?Możesz poznać na pamięć wszystkie podręczniki na temat etykiety, ale po prostu przestrzeganie zasad wcale nie oznacza, że będziesz taktownym rozmówcą. Aby rozwinąć poczucie taktu, konieczne jest rozwinięcie takich cech i umiejętności:
Dzisiaj taktujący ludzie stają się rzadkością. Osoba taktowna jest nie tylko dobrze wykształcona i grzeczna, ale także wie, jak nie umieszczać innych w zawstydzającej pozycji, czuje granice komunikacji, dlatego jest zawsze przyjemna i wygodna w rozmowach.