Typ schizoidalny

Isteroid, schizoid, epileptoid, labile itp. - nie jest to pełna lista typów osobowości, jego natura. Co więcej, wyobraź sobie, że każdego dnia musisz zajmować się ludźmi należącymi do tej klasyfikacji, a każdy z nich ma swoje cechy osobowościowe i braki, które powinny być brane pod uwagę podczas rozmowy.

Główną cechą charakteru osób należących do tego typu jest izolacja od całego świata, izolacja, niechęć, a nawet niemożność nawiązania kontaktów, a to zmniejsza potrzebę komunikacji. Jeśli mówimy o wewnętrznej harmonii takiej osoby, to niestety tak nie jest. Tak więc w jej schizoidalnym charakterze następujące cechy próbują współistnieć:

• chłód i wrażliwość;
• nietaktowość i skromność;
• bez smaku zewnętrzna manifestacja bogatego świata wewnętrznego;
• apatia do jakiegokolwiek zajęcia i celowości;
• łatwowierność i ostrożność.

Ma predyspozycje genetyczne. Cechy charakteru tego typu manifestują się znacznie wcześniej niż cechy innych typów. Już w dzieciństwie dziecko preferuje gry w samotności, a nie w towarzystwie rówieśników, unika hałaśliwej zabawy. Przyciąga go rozrywka otoczona dorosłymi. Nie jest niechętny do cichego słuchania ich rozmów. Czasami dodaje pewnego chłodu i powściągliwości, nietypowego dla wieku dziecka.

Ten okres jest najtrudniejszy dla schizoidów. Wszakże wraz z przejawieniem oznak dojrzewania wszystkie jego cechy charakteru są najwyraźniej widoczne. Jest więc odgrodzony od facetów w jego wieku, zamknięty w sobie. Żyje w swoim własnym świecie, z interesami, które czasem są niezrozumiałe dla innych, podczas gdy traktuje z pogardą wszystko, co lubią jego rówieśnicy. Ale to, stworzone przez samego człowieka schizoidalnego, powściągliwość przynosi mu wiele cierpienia, dodając do wszystkiego innego niezdolność do znalezienia wspólnego języka z innymi. Czasami odnotowywał próby nawiązania przyjaznego kontaktu, ale jeśli mu się to nie uda, to jeszcze bardziej zmotywuje schizoidę do wycofania się ze świata zewnętrznego.

W wyniku słabo rozwiniętych intuicja Osobom tego typu trudno jest być wypełnionym doświadczeniami innych ludzi, stanem umysłu. To powoduje ich oziębłość, dlatego też niektóre okrucieństwa mogą pojawić się w działaniach. Ponownie, jest to spowodowane niezdolnością schizoidu do odczuwania wewnętrznego stanu rozmówcy.

Pozytywną stroną natury nastolatka może być to, że otwiera on wewnętrzny świat tylko wybranym, ale opcja zawsze nie jest całkowicie i całkowicie wykluczona, że ​​może nagle wypchnąć tę osobę ze swojej duszy.

Profesjonalna część dorosłego schizoidu charakteryzuje się:

• częste zmiany w miejscu pracy;

• wąskie zainteresowania;
• spóźniony do pracy;
• osiągnięcie najwyższego punktu produktywności tylko w sytuacji, która nie wymaga szczególnych interakcji społecznych.

Wyróżnia się doskonałymi danymi intelektualnymi. Istnieją trzy rodzaje obrony psychologicznej dla tego typu:

1. Opieka w twoim wewnętrznym świecie, o którym wspominano w schizoidzie dorastającym.
2. Z siebie Zastosowanie go do innych wokół niego wydaje się dziwne przez osobę .
3. Igły. W takim przypadku bardzo trudno jest prowadzić rozmowę z osobą schizoidalną.

Ważne jest, aby pamiętać, że osoba o takim charakterze będzie się bronić, dopóki nie przestanie wierzyć, że otaczający go świat jest pełen niebezpieczeństw.

• ← Schizoidalne zaburzenie osobowości
• Schizoidalna psychopatia →