Promieniowanie jonizujące, które często staje się ratunkiem dla pacjentów chorych na raka, często wiąże się z rozwojem powikłań. Martwica radiacyjna staje się poważną konsekwencją terapii. Dotyczy to również osób, których działalność zawodowa związana jest z częstym napromieniowaniem i promieniowaniem o wysokim napięciu.

Cechy rozwoju martwicy popromiennej?

Martwica pojawia się w postaci ognisk w miękkich i kostnych tkankach, a czas jej rozwoju zależy od wielu czynników:

  • ogólny stan ciała;
  • ilość otrzymanych szkodliwych szkoleń;
  • wartości dawek.

Substancje neurotoksyczne w lekach przeciwnowotworowych powodują również zaburzenia i martwicę popromienną.

Po uszkodzeniu rdzenia kręgowego

Objawy martwicy promieniowej rdzenia kręgowego objawiają się gorączką, bólem pleców i migreną. Co ciekawe, choroba może wystąpić nawet w wyniku urazu lub mikropęknięć. Najtrudniejszą chorobą jest terapia, gdy znajduje się w górnym odcinku szyjnym kręgosłupa. Martwica szybko rozprzestrzenia się w górę iw dół kręgosłupa.

Patologia jest dość trudna do leczenia i pociąga za sobą utrzymujące się poważne zaburzenia funkcji organizmu, często nieodwracalne.

Uszkodzenie mózgu

W przeciwieństwie do patologii rdzenia kręgowego, martwica mózgu wywołana promieniowaniem nie ma objawów. Oznacza to, że wszystkie cztery etapy, od paranormozy do całkowitej śmierci komórki, są bezobjawowe. Może być nieznaczny bóle głowy , ale nie różnią się one od zwykłych dolegliwości.

Martwica po radioterapia pojawia się podczas leczenia guza w głowie. Po ekspozycji na samą formację, płyn gromadzi się w substancji mózgu, pojawia się obrzęk, który zapobiega przepływowi krwi, aw rezultacie tlen. Prowadzi to do częściowej lub całkowitej śmierci komórek i tkanek.