Sadzenie dziecka nad garnkiem lub basenem od pierwszych miesięcy życia jest sposobem nauczenia dziecka higieny, zrozumienia i kontrolowania jego ciała. Jest to również doskonały powód, aby mama i dziecko nauczyli się lepiej się czuć.
Ta technika przyszła nam z Afryki i Ameryki Południowej. Jej praktyka tam od niepamiętnych czasów, po dzień dzisiejszy. Dla mieszkańców tych krajów sadzenie jest naturalnym procesem nawyku, integralną częścią opieki i wychowania dziecka.
Pożądane jest rozpoczęcie sadzenia od urodzenia dziecka. Im szybciej zaczniesz, tym szybciej zrozumiesz sygnały swojego dziecka. I odpowiednio zacznie odczuwać jego pragnienia.
Sadzenie, dopóki dziecko nie może usiąść na własną rękę (6-7 miesięcy), nie ma nic wspólnego z pulą. Pozycja sadzenia powinna być tak wygodna jak to tylko możliwe dla matki i dziecka. Najbardziej poprawna pozycja:
W pierwszych miesiącach życia dziecko odczuwa pewien dyskomfort podczas opróżniania i zachowuje się niespokojnie przed rozpoczęciem procesu. Twoim zadaniem jest zastosować go do klatki piersiowej i wylądować za każdym razem, gdy jest szkodliwy. Nieco później zrozumiesz dokładnie, jak zachowuje się cub przed stilowaniem lub oddawaniem moczu.
Wczesne sadzenie przyczynia się do stwardnienia ciała, ponieważ kilka razy dziennie odsłonięta jest dolna część tułowia dziecka.
Możliwe jest zasadzenie dziecka na puli nie wcześniej niż 6-7 miesięcy, dopóki nie będzie on fizycznie przygotowany na to. Dopuszczalne jest sadzenie ponad doniczką, gdy możesz zręcznie obsługiwać ten proces. Ale nie należy zbytnio kojarzyć metody sadzenia z wczesnym samodzielnym użyciem malucha w doniczce. Najprawdopodobniej może świadomie pójść do toalety bez twojej pomocy nie wcześniej niż za półtora roku. I tylko przez dwa lata nie spowoduje żadnych problemów dla ciebie ani dla niego.