Tabletki do obrzęku stóp
Do leczenia obrzęków kończyn dolnych stosuje się różne preparaty ziołowe i lecznicze. Te ostatnie pochodzą z dwóch dużych grup - diuretyków (diuretyków) i środków, które zwiększają elastyczność i wytrzymałość ścian naczyń. Ważne jest, aby tabletki na obrzęki nóg zostały wybrane zgodnie z przyczyną problemu i chorobą wywołującą ten objaw.
Nazwy tabletek moczopędnych do obrzęku nóg
Z reguły obrzęk odnosi się do stagnacji, z której dobrze działają diuretyki lub salemty. Furosemid uważany jest za jeden z najbardziej znanych, bezpiecznych i skutecznych leków moczopędnych. Jego cechą jest możliwość zastosowania nawet w przypadku niewydolności nerek w połączeniu z bardzo szybkim działaniem.
Warto zauważyć, że furosemid wywołuje nie tylko działanie moczopędne, ale także hipotensyjne z powodu ekspansji naczyń obwodowych i, odpowiednio, zmniejszenie intensywności przepływu krwi. Dlatego nie należy go przyjmować z wyraźnym niedociśnieniem.
Oto kilka innych tabletek, które możesz wypić, aby obrzęk nóg:
- Hypotiazyd;
- Thorsid;
- Uregit;
- Triampur Compositum;
- Veroshpiron ;
- Toraz;
- Trigrim;
- Indapamid;
- Torixal;
- Arifon;
- Torasemid;
- Veroshpilakton;
- Indap;
- Akripamid;
- Toradiv;
- Diakarb;
- Ionik;
- Tryphas;
- Lasix;
- Sutril Neo;
- Diuver;
- Trisidem.
Leczenie obrzęków nóg wymienionymi tabletkami należy wykonywać wyłącznie po konsultacji z lekarzem prowadzącym, przeprowadzeniu serii badań laboratoryjnych i ocenie ryzyka wystąpienia reakcji alergicznych na składniki aktywne preparatów.
Faktem jest, że diuretyki mogą powodować wiele negatywnych skutków ubocznych, w tym dość niebezpieczne stany:
- tachykardia;
- zapaść;
- arytmia;
- zakrzepica;
- zmniejszenie objętości krążącej krwi;
- anoreksja;
- encefalopatia wątrobowa;
- choroba zakrzepowo-zatorowa;
- wstrząs anafilaktyczny;
- śródmiąższowe zapalenie nerek;
- ostre zatrzymanie moczu;
- martwica toksyczno-rozpływna naskórka i inne.
Jakie pigułki pomagają od obrzęku stóp żylakami i cukrzycą?
Przyczyną obrzęku w opisanych chorobach jest wysoka przepuszczalność ściany naczyniowej i spadek jej elastyczności. W tym przypadku leki moczopędne wywołują tylko tymczasowy efekt i mogą wyrządzić więcej szkody niż pomóc. Dlatego też przepisywane są specjalne leki, które normalizują krążenie żylne i wzmacniają naczynia krwionośne. Należą do nich:
- Detralex;
- Venarus;
- Dioflan;
- Venorin;
- Norm;
- Juantal;
- Venosmin;
- Nostallex;
- Antistax;
- Vazoket;
- Venoruton;
- Askorutin;
- Venolan;
- Anvenol;
- Ginkor;
- Diosven;
- Venosmil;
- Hydroswen;
- Troxevasin;
- Indowazin;
- Panthevenol;
- Immunovit-C;
- Phlebodia;
- Troxerutin ;
- Indovenol.
Prezentowane leki należą do grupy angioprotekorów i weterynarzy. Dzięki ich regularnemu stosowaniu wzrasta napięcie naczyń krwionośnych i żył, ich ściany 
stają się mniej wytrzymałe na rozciąganie i bardziej elastyczne. Dodatkowo, zmniejsza się statyczny spadek natężenia ruchu, znacząco poprawia się hemodynamika. Takie efekty osiąga się przez wyeliminowanie przylegania leukocytów do śródbłonka na ściankach naczyń, odpowiednio, eliminując ich blokowanie i gromadzenie nadmiaru płynu w otaczających tkankach miękkich.
W tym samym czasie, venotonics mają praktycznie żadnych efektów ubocznych. Tylko u niektórych pacjentów w rzadkich przypadkach (mniej niż 1%) występują zaburzenia neurowegetatywne, a także zaburzenia dyspeptyczne. Co do zasady, zdają same z siebie, bez konieczności wyznaczania specjalnej terapii objawowej.