Wychowanie fizyczne w szkole
Rozwój fizyczny dzieci jest ważny nie tylko pod względem formowania ich kości i systemów mięśniowych, ale także w celu nabycia pewnych umiejętności społecznych i postaw osobowości. Silniejsze, fizycznie rozwinięte dziecko zawsze będzie bardziej aktywne, aktywne i pewne siebie. Osiągnięcie takich celów i realizacja wychowania fizycznego w szkole.
Wychowanie fizyczne w szkole: standardy dla
Szkolna wychowanie fizyczne odbywa się tradycyjnie w ciepłym sezonie - na stadionie ulicznym, na zimnym stadionie - w wyposażonej siłowni (z wyjątkiem zimowych zajęć narciarskich). Każdy pokój lub ulica przydzielona do takich zajęć ściśle spełnia szereg standardów: uwzględnia optymalną liczbę studentów dla danego obszaru, liczbę przebieralni i natrysków, wysokość sufitu, systemy wentylacji i ogrzewania oraz dostępność sprzętu sportowego niezbędnego do zróżnicowanego rozwoju.
W rzeczywistości rozwój kultury fizycznej obejmuje tak zwane "minuty sprawności fizycznej", które obecnie pozostają częścią wychowania fizycznego w szkole podstawowej. W przeważającej większości instytucji edukacyjnych, już od szkoły średniej, ten element niezbędny do obniżenia ciśnienia nie jest realizowany.
Wychowanie fizyczne dla dzieci od 1 do 3 klasy
Fizyczna edukacja dzieci dla młodych uczniów ma na celu przede wszystkim harmonijny rozwój ciała, zwinność, koordynację ruchów. W tym okresie często uczą się ważnych umiejętności:
- prawidłowo łączą oddychanie z ruchem;
- umiejętności skoków długości i wysokości;
- jedną i dwie ręce do rzucania i łapania piłki;
- rzucać piłkę do bramki;
- podstawy gier sportowych i drużynowych;
- podstawy narciarstwa;
- podstawy pływania.
Aktywność ruchowa dzieci w tym wieku jest niezwykle ważna, ponieważ okres od 7 do 12 lat jest okresem najbardziej aktywnego wzrostu, a im bardziej rozwinięte jest ciało, tym bardziej harmonijnie postać będzie kształtować się do okresu dojrzewania.
Kultura fizyczna i sport w gimnazjum i liceum
Im starsi faceci się stają, tym bardziej zróżnicowane i interesujące są sposoby wychowania fizycznego. Zajęcia są zazwyczaj umieszczane według harmonogramu dwa razy w tygodniu, aby uczniowie przyzwyczaili się do rutyny i starali się kontynuować uprawianie sportu przez całe życie.
Aby zainteresować uczniów sportem, nauczyciele wychowania fizycznego często zauważają postępy w każdej dziedzinie i oferują uczestnictwo w konkursach lub odwiedzają szkolne koła i sekcje. Pozwala to nie tylko na osiągnięcie sukcesu ucznia, ale także na wzbudzenie zainteresowania sportem.
Fizjoterapia w szkołach jest rzadka i zwykle - jako zajęcia do wyboru. Dzieci o nietypowym rozwoju fizycznym lub umysłowym są często po prostu zwolnione z wychowania fizycznego, choć to one zazwyczaj potrzebują go bardziej niż kogokolwiek innego. Odwrotną sytuację można znaleźć tylko w tak zwanych szkołach zdrowia, w których jednym z głównych kierunków jest terapia ruchowa (fizjoterapia).
Wychowanie fizyczne dla dzieci w wieku szkolnym: aktualne problemy
Niestety, pomimo faktu, że lekcje wychowania fizycznego realizują wyłącznie dobre cele, obecnie edukacja szkolna w tej dziedzinie nie jest różowa.
Pierwszym problemem, który występuje bardzo często, jest brak pryszniców i pokoi wypoczynkowych, 
tj. warunki, w jakich uczniowie chcieliby uczęszczać na zajęcia. Rzeczywiście, w okresie dojrzewania, proces pocenia się jest często niepotrzebnie intensywny i, nie będąc w stanie wziąć prysznica, uczniowie zwykle pomijają lekcje.
Innym problemem jest częste występowanie urazów w klasie. Może to być winny i przestarzały sprzęt, słaba dbałość o bezpieczeństwo i zaniedbanie innych uczniów.
Ponadto oceny uwzględniające umiejętności fizyczne, a nie wyniki w nauce, np. znaki na wychowaniu fizycznym wpływają na średnią punktację certyfikatu, co nie jest poprawne: nie jest to umysł oceniany, ale właściwości fizyczne.