Świnka u dzieci
Bardziej znany rodzicom jako świnka, zapalenie ślinianek przyusznych jest ostrą chorobą zakaźną. Łatwo rozpoznać dziecko z świnką - dolna część twarzy staje się opuchnięta. O tym, dlaczego tak się dzieje, jakie są inne objawy tej choroby i, co najważniejsze, jak ją leczyć, wyjaśnimy w tym artykule.
Objawy świnki u dzieci
Niespecyficzna świnka u dzieci jest przenoszona głównie przez kropelki znajdujące się w powietrzu. Poprzez górne drogi oddechowe wchodzi do krwi, układu nerwowego i gruczołów ślinowych. Ten ostatni, pod wpływem wirusa, zaczyna się zwiększać. Skóra w obszarach zmiany jest rozciągnięta i świeci. Guz może spaść na szyję. Region wokół gruczołów ślinowych jest bolesny.
Znacznie rzadziej zdarzają się przypadki, gdy zapalenie przyusznic staje się wynikiem urazu ślinianki przyusznej lub ciała obcego w jej przewodach.
Główne objawy ekspertów świnki to:
- pogorszenie samopoczucia;
- ból głowy;
- wysoka temperatura;
- zmniejszony apetyt;
- powiększone gruczoły ślinowe;
- ból w uchu;
- suchość w ustach.
Choroba nie wie o sobie natychmiast. Pojawienie się objawów poprzedza okres ukryty. Jego czas trwania wynosi około 11-23 dni. Infekuje chore dziecko innych dzieci przez dwa dni przed wystąpieniem głównych objawów świnki.
Najczęściej świnka występuje u dzieci w wieku przedszkolnym.
W jaki sposób zapalenie przyusznic u dzieci?
Przebieg choroby może być:
- płuca (temperatura trwa 1-2 dni, dotyczy to tylko gruczołów ślinowych);
- umiarkowane nasilenie (długotrwała gorączka, oprócz gruczołów ślinowych występują zmiany w jądrach u chłopców i trzustki, zaburzenia snu, apetytu, ból głowy i ból obserwowane podczas żucia);
- poważne (temperatura może wzrosnąć nawet do 40 stopni, możliwe jest uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego).
Leczenie świnki u dzieci
W leczeniu świnki głównym zadaniem jest zapobieganie powikłaniom. Preparaty są przepisywane przez lekarza prowadzącego.
Eksperci zalecili w tym okresie 10-dniowy odpoczynek dla chorego dziecka.
Picie podczas śliniaczek powinno być obfite. Najczęściej jest reprezentowany przez infuzę z wiesiołka, sok z żurawiny i soki.
Żywienie jest również dostosowane do okresu choroby. Produkty zbożowe są wyłączone z diety, zalecana jest dieta warzywno-mleczna. Z kaszek preferowany jest ryż.
Ciało pacjenta wytwarza trwałą odporność na świnkę, dlatego wyklucza się ponowną infekcję świnką.
W grupach przedszkoli i klasach szkół, w których pacjent był zapaleniem ślinianki przyusznej, deklarowana jest kwarantanna. Jego czas trwania wynosi 21 dni. Jeżeli w tym okresie wykryty zostanie inny przypadek świnki, kwarantanna zostaje przedłużona na ten sam okres.
Skuteczność szczepienia świnką Świnka u zaszczepionych dzieci jest niezwykle rzadkim zjawiskiem, ponieważ szczepionka udowodniła swoją skuteczność w 96% przypadków. Choroba 
występuje tylko wtedy, gdy technika podawania szczepionki została naruszona lub gdy szczepienie nie było aktualne.
Szczepienia są zwykle podawane w wieku 1 roku i 6 lat. Dzieci są natychmiast szczepione na trzy choroby: odrę, różyczkę i świąd. Jest przeciwwskazany tylko u dzieci wrażliwych na kurze jaja i neomycynę. Reakcja na szczepionkę jest rzadka. Może objawiać się gorączką i lekkim obrzękiem gruczołów ślinowych. Najczęściej pojawia się zaczerwienienie i lekkie stwardnienie w miejscu szczepienia.
Jeśli zdrowe dziecko, które wcześniej nie miało świnki i nie było zaszczepione przeciwko niemu, miało kontakt z chorym zapaleniem ślinianek przyusznych, można było przeprowadzić profilaktykę niespecyficzną. W takich przypadkach dzieci otrzymują leki przeciwwirusowe, takie jak interferon lub groprinozyna.