ADHD u dzieci
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest dysfunkcją ośrodkowego układu nerwowego. Obecnie częstość tej diagnozy wśród dzieci rośnie z każdym rokiem. Wśród chłopców diagnoza ta jest bardziej powszechna.
ADHD u dzieci: przyczyny
ADHD może być spowodowane przez następujące przyczyny:
- zakłócenie podkorowych struktur mózgu;
- patolodzy rozwoju płatów czołowych mózgu;
- dziedziczność;
- encefalopatia okołoporodowa ;
- patologia ciąży u matki dziecka (niedotlenienie płodu, splątanie pępowiny, zatrucie, grożone poronienie palenie tytoniu, stres, niezdrowa dieta);
- cechy porodu: przedwczesne, długotrwałe, przemijające, ze stymulacją aktywności zawodowej;
- dziecko urodziło się przedwcześnie.
Częste konflikty w rodzinie, nadmierna ostrość w stosunku do dziecka mogą przyczynić się do rozwoju jego zespołu ADHD.
Rozpoznanie ADHD u dzieci
Główną metodą diagnostyczną jest metoda dynamicznej obserwacji dziecka w jego naturalnym środowisku. Obserwator tworzy tzw. Mapę obserwacyjną, w której zapisywane są dane o osobliwości zachowania dziecka w domu, w szkole, na ulicy, wśród znajomych, z rodzicami.
Z dzieckiem starszym niż 6 lat, skale oceny są używane do określenia poziomu uwagi, myślenia i innych procesów poznawczych.
Podczas diagnozy uwzględnia się również skargi rodziców, a także dane z dokumentacji medycznej dziecka.
Objawy ADHD u dzieci
Pierwsze objawy ADHD zaczynają objawiać się w niemowlęciu. Dziecko z ADHD charakteryzuje się następującymi objawami:
- zwiększona aktywność ruchowa kończyn;
- chaotyczne ruchy;
- często opóźnienie mowy ;
- niezdarność;
- odhamowanie;
- impulsywność;
- niepokój;
- nieuwaga.
Często te dzieci mają niską samoocenę, bóle głowy i obawy.
Psychologiczne cechy dzieci z ADHD
Dzieci z zespołem ADHD nieznacznie różnią się od swoich normalnych rówieśników:
- dziecko nie może kontrolować własnego zachowania;
- trudno jest mu przez długi czas skupić uwagę na jednym przedmiocie;
- chwiejność emocjonalna, częste zmiany nastroju;
- Trudno dziecku nawiązać kontakt z innymi dziećmi.
Nauczanie dzieci z ADHD
Nauczanie dziecka, u którego zdiagnozowano ADHD, wymaga większej uwagi ze strony rodziców i nauczycieli, ponieważ musi on wydzielać obciążenia psychiczne, aby zapewnić, że aktywność zmienia się tak często, jak to możliwe, aby uniknąć utraty zainteresowania tematem. Dziecko z ADHD charakteryzuje się niepokojem, może chodzić wokół klasy podczas lekcji, powodując zakłócenia w procesie uczenia się.
Szkoła dla dzieci z ADHD jest najtrudniejsza, ponieważ wymaga niemożliwego ze względu na jej cechy fizjologiczne: siedzieć w jednym miejscu przez długi czas i koncentrować się na jednym temacie.
Leczenie ADHD u dzieci
Dzieci z zespołem ADHD powinny być traktowane kompleksowo: oprócz terapii lekowej samo dziecko i rodzice muszą uczęszczać do neuropsychologa.
Rodzice muszą upewnić się, że dziecko przestrzega codziennego schematu, aby energia mogła się rozlewać podczas ćwiczeń i długich spacerów. Konieczne jest ograniczenie do minimum oglądania telewizji i odnalezienia dziecka przy komputerze, ponieważ zwiększa to nadmierne podniecenie ciała dziecka.
Obecność dziecka z ADHD w zatłoczonych miejscach powinna być ograniczona, ponieważ może to tylko nasilić przejaw nadpobudliwości.
Spośród używanych leków: atomoksetyna, korteksyna, encefabol, pantogam Cerebrolizyna Phenibut , piracetam, ritalin, decedrin, tsillert. Zaleca się stosowanie ostrożnych leków nootropowych u dzieci w wieku poniżej 6 lat, ponieważ mają one pewną liczbę 
poważne działania niepożądane: bezsenność, podwyższone ciśnienie krwi, zwiększenie częstości akcji serca, zmniejszenie apetytu, tworzenie uzależnienia od narkotyków.
Dziecko z ADHD wymaga szczególnej uwagi zarówno ze strony rodziców, jak i otoczenia. Odpowiednio zorganizowana codzienna rutyna, ćwiczenia, odpowiedni stosunek pochwały i krytyki dziecka pozwolą mu z powodzeniem dostosować się do otoczenia.
Należy również pamiętać, że wraz z rozwojem dziecka objawy zespołu ADHD łagodzą się i pojawiają się mniej wyraźnie.