Choroba Parkinsona - jak zauważyć pierwsze objawy i czego się spodziewać?
Informacje na temat paraliżu drżenia lub choroby Parkinsona, które po raz pierwszy opisano w 1817 roku, pojawiły się kilka wieków przed oficjalnym uznaniem. Choroba ta, znana wielu osobom w postaci drgania kończyn, dotyka osób w podeszłym wieku, ale czasami może wystąpić u młodych ludzi.
Choroba Parkinsona - przyczyny
Współcześni naukowcy na całym świecie bezskutecznie próbują ustalić dokładne przyczyny i znaleźć szansę na zapobieganie chorobie Parkinsona, której przyczyny są niejasne i różnorodne. Oto niektóre z najczęstszych z nich:
- zmiany miażdżycowe w naczyniach, a także inne zmiany naczyniowe;
- wstrząs mózgu (szczególnie powtarzane) i inne traumatyczne momenty, które wpłynęły na mózg;
- zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych i inne choroby zapalne mózgu;
- genetyczna mutacja neuronów mózgu;
- dziedziczenie od bliskich i odległych krewnych;
- toksyczny wpływ na organizm ludzki czynników toksycznych;
- silny defekt witamina D w ciele, co często obserwuje się w wieku starczym.
Etapy choroby Parkinsona
Drżenie rąk i stopniowy paraliż, zwane chorobą Parkinsona, charakterystyczne dla śmierci czarnej materii mózgu, mają etapy rozwoju. W powszechnej praktyce są trzy:
- Wczesna choroba Parkinsona , kiedy uszkodzenie mózgu jest nieistotne i obserwuje się tylko takie izolowane objawy, jak drżenie rąk. Ten etap jest podatny na korektę.
- Rozłożony etap choroby może nadal być częściowo korygowany preparatami lewodopy i antagonistami receptora dopaminy; objawy tego stadium są już wyraźnie wyrażone, nie można ich pomylić z inną chorobą.
- Późny etap choroby Parkinsona charakteryzuje się całkowitym brakiem koordynacji ruchów wszystkich części ciała, ostrym zmniejszeniem socjalizacji pacjenta.
Bardziej szczegółowo, etapy choroby opisano w Hy-Yar, który zaczął być używany w 1967 roku, a później był stale uzupełniany. Choroba Parkinsona to następujące etapy:
- Zero , gdy dana osoba jest absolutnie zdrowa.
- Pierwszy lub pierwszy. Charakteryzuje się niewielkimi zmianami tylko w jednej ręce, którym czasami towarzyszy naruszenie węchu, zły nastrój, problemy ze snem.
- Etap pół lub etap pośredni to drżenie jednej ręki i problemy z jedną częścią pnia (z prawej lub lewej strony). W nocy drżenie całkowicie znika. Występują problemy z charakterem pisma ręcznego - litery stają się małe. Kroki nie są tak szerokie, bóle w górnej części pleców, szyi.
- Drugi etap. Naruszenie wizji jest już zauważalne w obu częściach tułowia i kończyn. Najbardziej elementarne czynności obsługi stają się powolne, ale osoba wciąż sobie z nimi radzi. Może dochodzić do drżenia języka, żuchwy, powodując mimowolne ślinienie się. Pocenie ulega zmianom - skóra staje się zbyt mokra lub odwrotnie - sucha.
- Trzeci etap, chcąc nie chcąc, zmusza do zwrócenia uwagi współpracowników na pacjenta. Osoba porusza się małymi "lalkowymi" krokami, równolegle zmieniając nogi. Plecy są w połowie wygięte, głowa jest obniżona, kolana również są w połowie wygięte. Pacjent jednocześnie odczuwa walkę w mięśniach z powodu niemożności ich kontrolowania i rozluźniania. Głowa porusza się w kierunku od dołu do góry lub od prawej do lewej. Stawy nie wyginają się płynnie, ale pracują, jako mechanizm zębaty - szarpnięcia. Osoba jest zdezorientowana w zwrotach mowy, trudno jest mu skoncentrować uwagę.
- Czwarty etap charakteryzuje się rozmyciem mowy, która staje się coraz bardziej niejasna, nosowa. Osoba, u której zdiagnozowano chorobę Parkinsona, nie może już samoobsługi - ubierać się, wstawać z łóżka, przygotowywać jedzenie. Coraz trudniej jest utrzymać równowagę, częste upadki, w tym w nocy z łóżka.
- Piąty etap (ostatni). Podczas tego osoba jest już całkowicie zależna od innych. Nie odżywia się, jest karmiony specjalną łyżką. Pacjent może poruszać się tylko na wózku inwalidzkim, ponieważ nie może usiąść i stać samodzielnie. Mowa staje się całkowicie nieczytelna, pojawia się starcza demencja. Na tym etapie pacjenci mogą zakończyć życie.
Formy choroby Parkinsona
Choroba nie postępuje bardzo szybko, zmieniając jej postać w czasie. Jeśli najpierw postawiono diagnozę, to po pewnym czasie można ją zmienić. Oto niektóre formy choroby:
- sztywność-jittery obserwuje się w ponad 20% przypadków, gdy napięcie mięśni obserwuje się jednocześnie z drżeniem;
- drżenie-sztywność jest charakterystyczne dla 40% pacjentów, gdy drżenie obserwuje się podczas ruchów i nie jest charakterystyczne dla stanu spoczynkowego;
- Choroba Parkinsona, której często spotyka się sztywną formę akinetyczną (w 35-50% chorób) charakteryzuje się brakiem drżenia kończyn;
- akinetyczne jest rzadkie i nie ma chaotycznych, mimowolnych ruchów;
- drżenie jest nietypowe dla większości pacjentów i występuje tylko w 7% przypadków; z nim nie ma sztywności, ale jest silne trzęsienie;
- sztywny - jest to sztywność mięśni całego ciała, ograniczenie aktywności motorycznej.
Choroba Parkinsona - objawy
W większości przypadków objawy choroby Parkinsona nie pojawiają się natychmiast, ale zwiększają się stopniowo. We wczesnym stadium są one pojedyncze i często nie są brane pod uwagę, ponieważ łatwo można je pomylić z ogólnym złym samopoczuciem, ze zmianami związanymi z wiekiem. Niedoinformowani ludzie uważają, że drżenie lub drżenie rąk jest głównym objawem tej choroby. W rzeczywistości tak nie jest, a symptomatologia jest rozległa. Dlatego przy pierwszych podejrzeniach należy zwrócić się do wykwalifikowanego eksperta, aby w odpowiednim czasie postawić prawidłową diagnozę.
Choroba Parkinsona - pierwsze oznaki
Jeśli nagle ktoś ma wrażenie, że coś jest z nim nie tak, należy porównać jego stan z niepokojącymi dzwonami, gdy objawy i objawy choroby Parkinsona, które są rozległe, mogą zostać zdekompensowane za pomocą nowoczesnych leków. Takie odchylenia obejmują:
- zmęczenie i złe samopoczucie;
- depresja i drażliwość;
- nierówny, niestabilny chód;
- problemy ze zmianą pozycji ciała (podnoszenie z krzesła, krzesła);
- drżenie pisma;
- zmiana głosu (nosowego).
Choroba Parkinsona w młodym wieku
Pod wpływem różnych niekorzystnych czynników lub dziedziczności choroba Parkinsona u młodych (20-40 lat) występuje w taki sam sposób jak u osób w podeszłym wieku. W większości przypadków początek choroby nie jest charakterystyczny drżenie i sztywność. W tym wieku są to często zaburzenia depresyjne, zmiany nastroju, problemy z pamięć i koncentracja uwagi. Trudniej jest pracować z precyzyjnymi mechanizmami i zapamiętywać duże ilości informacji. Jest to często spisywane jako zmęczenie.
Choroba Parkinsona to choroba u osób starszych
Uważa się, że choroba Parkinsona jest chorobą osób starszych. Ten błąd jest nieprawidłowy, chociaż w starszym wieku choroba występuje w zdecydowanej większości przypadków. Dla wielu osób, które przekroczyły granicę od 50 lat, zagrożenie tą chorobą wzrasta każdego dnia. Głównym czynnikiem, który może wpływać na wystąpienie choroby, jest dziedziczna predyspozycja, która przewiduje niepełnosprawność w 20% przypadków z powodu choroby Parkinsona. W tym przypadku, wraz z leczeniem farmakologicznym, stosuje się leczenie ludzi z chorobą Parkinsona.
Choroba Parkinsona - ilu z nią żyje?
Rozczarowujące rozpoznanie Choroba Parkinsona, której średnia długość życia jest wprost proporcjonalna do częstości występowania różnych objawów, przeraża wszystkich pacjentów. Umierania z czarnej materii mózgu może być szybkie lub powolne. Zależy ona od przyczyn choroby, od szybkiego leczenia, ale w większości przypadków jest trudna do przewidzenia. Lekarze dają pacjentowi średnio 10 lat życia, ale czasami liczba ta waha się od 7 do 15 lat. Kolejna oczekiwana długość życia zależy od wieku pacjenta.
Choroba Parkinsona - rozpoznanie
Nie zawsze jest możliwe prawidłowe zdiagnozowanie choroby Parkinsona przy pierwszej próbie. Z powodu niewyraźnych objawów często traci się cenny czas, a następnie pojawiają się wtórne objawy choroby. Po zaistnieniu podejrzenia choroby lekarz dokładnie przestudiuje anamnezę pacjenta, a na jej podstawie wyciąga wnioski, umieszczając osobę na koncie medycznym. Tutaj takie zespoły choroby Parkinsona powinny ostrzegać domniemanego pacjenta i jego krewnych:
- opóźniona amplituda ruchów (hipokinezja);
- drżenie w spoczynku, napięcie w układzie mięśniowym (sztywność).
Jak leczyć chorobę Parkinsona
Leczenie choroby Parkinsona jest długie i złożone. Zależy to od wieku pacjenta, stadium choroby, stanu emocjonalnego i innych czynników. Kompleks środków terapeutycznych obejmuje:
- fizjoterapia;
- przyjmowanie środków uspokajających;
- terapia ruchowa;
- psychoterapia;
- przepisywanie leków.
Choroba Parkinsona - leki
Choroba Parkinsona, leczenie w domu, które skutecznie wymaga powołania wielu leków, które są przepisywane w zależności od stadium choroby. Lista obejmuje:
- Midantan;
- Narkotyczny;
- Cyklodol;
- Amantadyna;
- Jaszczurka;
- Pirydoksyna;
- Bromokryptyna;
- Lewodopa.
Choroba Parkinsona - środki folk
Oprócz leków leczenie choroby Parkinsona za pomocą środków ludowych jest również mile widziane nawet w medycynie ophocialnej. Preparaty ziołowe łagodzą układ nerwowy, pomagając złagodzić napięcie mięśni i złagodzić ból. Pacjenci piją jako napary lecznicze i odwary oraz biorą kąpiele ziołowe. W tym celu wykorzystuje się takie rośliny:
- owies;
- ruta;
- tymianek;
- czosnek;
- melisa;
- tymianek;
- piwonia;
- motherwort;
- oregano;
- rumianek;
- Ziele dziurawca;
- lipa;
- portolac;
- głowa węża;
- lawenda;
- cykuta;
- szałwia.
Choroba Parkinsona - nowy w leczeniu
Pomimo faktu, że opracowano nowoczesne leki, między innymi Levodopa, naukowcy szukają czegoś nowego w leczeniu choroby Parkinsona. Takim przełomem w medycynie było odkrycie chirurgicznego leczenia parkinsonizmu. Za pomocą operacji na mózgu można usunąć objawy drżenia, sztywność, znacznie poprawić jakość życia i przedłużyć go, pokonując podstępną chorobę Parkinsona.