Paranoidalny
Wydaje się, że jesteś obserwowany? Czy istnieje poczucie, że coś podstępnego knuje przeciwko tobie? Gratulacje, masz objawy paranoi, ale to nie znaczy, że jesteś paranoikiem. Nawiasem mówiąc, ludzie, którzy żyją i nie znają swojej diagnozy to miliony, a ludzie, którzy znają tę diagnozę i żyją z nią, to tysiące. Aby się przestraszyć, nie jest to konieczne, jak powiedzieli w jednym z filmów "nie ma zdrowych ludzi, są niedostatecznie badani". Jeśli uważnie obserwujesz jakąkolwiek osobę, znajdziesz wiele zaburzeń psychicznych lub ich objawy.
Znaczenie słowa "paranoidalny"
Tłumaczenie z greckiej paranoi oznacza szaleństwo lub szaleństwo. Osoba paranoidalna to osoba, która okazuje podejrzenia i nieufność wobec innych. W większości przypadków ukryta jest paranoja. Jeśli czas nie zwraca się o pomoc do specjalistów, to prędzej czy później dana osoba staje się niebezpieczna dla społeczeństwa, ponieważ paranoja jest tylko etapem pośrednim, od którego odchodzi wiele chorób psychicznych. Paranoiści mogą rozsądnie i jasno wytłumaczyć przyczyny podejrzeń i nieufności wobec innych. Bierze wszystko osobiście, nawet jeśli nie ma z nim nic wspólnego. Prostym przykładem jest sytuacja, w której dana osoba poczuje, że jest ścigana, najważniejszą rzeczą, jaką będzie wiedział, z jakiego powodu jest śledzony. Sens jego życia to walka z wrogiem (i to jest prawdziwa osoba, która padła pod podejrzeniem paranoi). Gdy pokona wroga, następny wróg pojawia się na horyzoncie, jeszcze bardziej podstępny. Jednakże, jeśli spojrzysz na ten problem z drugiej strony i przypomnisz sobie osobowości, które stworzyły historię całego świata, zobaczysz, że ta choroba nie ingerowała w nie, ale wręcz przeciwnie, doprowadziła masy ludzi do czynów i wojen. Pomagała nawet zebrać całą wolę w pięść, aby osiągnąć cele paranoicznego lidera. W opowieści znajdziemy wiele przykładów, gdy słynne paranoidy z podejrzeniem zapalonego umysłu zmuszają ludzi do zrobienia rzeczy niemożliwych.
Jak żyć z paranoikiem? Dobrze jest udzielać porad, gdy nie jesteś bezpośrednio skonfrontowany z tą chorobą. Ale kiedy choroba dotyka ciebie, twoich bliskich lub ludzi, którzy są ci bliscy, pytanie: "Co powinienem zrobić, jeśli jestem paranoikiem?" Jak komunikować się z paranoiką? A co, jeśli mój chłopak lub mąż jest paranoikiem? "Na pierwszy rzut oka odpowiedź jest prosta, jeśli go kochasz, oznacza to, że żyjesz z nim. A jak żyć z paranoikiem? I w końcu wielu ludzi żyje i znosi wszystkie wybryki swoich mężów, chłopaki wyjaśniają to mówiąc, że "jest taki nieszczęśliwy, kto potrzebuje go oprócz mnie?" Po prostu chcę powiedzieć takim ludziom - powodzenia. Niemniej jednak, dla wszystkich twoich działań, paranoicy mają odpowiedzi i kierunek, w którym jego myśli nie znają samego siebie. Żałowałeś go, ale zdecydował, że spiskowałeś przeciwko niemu, a teraz próbujesz skupić jego uwagę na tym, żeby ci zaufać. A jego uwaga jest na granicy fantazji, bardzo zwraca uwagę na wszystkie małe rzeczy, które się wokół niego pojawiają. Jego głowa stale opracowuje plan reagowania na ewentualne ataki niepoprawnych osób. Dobrze, jeśli wciąż jest w początkowej fazie, a jeśli twój kochanek wszedł w opatrunku ze wszystkimi objawami, to wszystko zależy od ciebie. Albo pomóż mu szukać pomocy u specjalistów (i natychmiast zostań jego numerem wroga 1), albo po prostu odejdź. Odejdź od osoby, która ma trochę 
nieprawidłowości psychiczne są prawie niemożliwe, szczególnie jeśli jest silnie przywiązany do ciebie. Musisz tylko uciekać. Wyjaśnienie czegoś osobie, która podejrzewa cię bez wyraźnego powodu, jest tym samym, co skakanie pod pociągiem i wierzenie, że się zatrzymał. I możesz mu pomóc: najważniejsze jest cierpliwość i spokój, zrozumienie, jak postrzega on ludzi wokół siebie i nie dawać mu powodu, by czuć, że nie jest taki jak ty. Skoncentruj się na sobie, zgódź się z nim, twoje różnice tylko pogorszą twój związek. Najważniejsze, aby uwierzyć, że ta choroba może zostać pokonana. Ale jest to możliwe tylko wtedy, gdy z całego serca i duszy pragniesz uzdrowienia ukochanej osoby.
W wyniku powyższego należy stwierdzić, że nie ma żadnych strasznych chorób, są krewni lub ludzie wokół, którzy nie chcą pomóc ukochanej osobie.