Typową paranoją jest poczucie, że jesteś pod czyjąś całodobową inwigilacją, oni cię obserwują, podsłuchują, jesteś pod bronią. Ten stan nasila się jako zespół depresyjno-paranoidalny:

  • śmieją się z ciebie;
  • wskazują na coś;
  • szepczą o tobie;
  • coś knuje za twoimi plecami;
  • jesteś sprowokowany.

Objawy

Objawy zespołu paranoidalnego objawiają się halucynacjami o najbardziej zróżnicowanym charakterze. W zależności od rodzaju omamów zespół paranoidalny dzieli się na podgatunki.

  1. Zespół halucynogenno-paranoidalny przejawia się jako halucynacje słuchowe i węchowe. Pacjent słyszy, że jest powołany imiennie, słyszy rozkazy bezwzględne - rozkazy do zrobienia samobójstwo , odmawiają jedzenia, a także komentowania jego zachowania. Halucynacje są często ambiwalentne - czasami skłonne są do zrobienia czegoś lub są za to skarcone. Halucynacje węchowe objawiają się w postaci zapachu zwłok, krwi, plemników, ale pacjent nie jest w stanie jednoznacznie odpowiedzieć na to, co pachnie i może podać nietypowe definicje - "pachnie zielenią".
  2. Zespół afektywnie paranoidalny lub zespół urojeniowy to zespół Kandinsky'ego-Clerambo. Przejawia się w postaci pseudohalucynacji, gdy znajduje się wewnątrz głowy depresyjny zespół paranoidalny osoba widzi geometryczne figury lub słyszy głosy wewnątrz głowy. Również w tym stanie wydaje się, że ktoś ukrył się w pokoju, możesz poczuć spojrzenie z tyłu, jest pełna pewność, że jedzenie jest zainfekowane.

Charakteryzuje się również różnymi odmianami delirium:

  • złudzenia związku - wszyscy szepczą, szydzi z jego "brzydoty";
  • urojenia prześladowań - są ścigane przez tajne organizacje;
  • iluzje wpływu - wpływają i przekazują zlecenia telepatycznie;
  • szaleństwo rodziców innych osób - pełna pewność, że jego rodzice to zupełnie inni ludzie;
  • Złudzenie infekcji - najczęściej pojawia się u nastolatków w sensie "brudności" i "nieczystości" ich matki, która "rozprzestrzenia infekcję".