Stary zespół wiedźm

Jeśli budzisz się w nocy z powodu uduszenia, czujesz, że w pokoju jest ktoś lub coś niezwykłego, wydaje ci się, że jakaś istota spadła na ciebie i ścisnęła twoją klatkę piersiową, wiedząc, że masz śpiący paraliż lub stary syndrom czarownicy.

Nieprzyjemny stan sennego paraliżu, świadomy sen, podczas którego odczuwasz uduszenie i bezruch, naukowcy związani ze specyfiką fizjologii.

Z reguły ludzie narzekają, że w tak zwanym stanie przed snem, lub w fazie zasypiania, nagle odkrywają, że nie mogą się ruszać, krzyczeć ani otwierać ust, by wypowiedzieć słowo. Ten stan trwa tylko kilka sekund, bardzo rzadko, nieco dłużej, do dwóch minut. Budząc się, mężczyzna się boi, czuje panikę. Kwestia, jak wyjść z paraliżu na sen zwykle nie powstaje, ponieważ ten stan szybko mija sam z siebie, ale jeśli jesteś świadomy tego, co się z tobą dzieje, nie będziesz tak przerażony.

Z fizjologicznego punktu widzenia stan ten jest bardzo podobny do nieszkodliwego i naturalnego paraliżu, który pojawia się w fazie szybkiej spać i utrudnia działania i ruchy. Jeśli jednak mózg obudzi się w tej fazie, paraliż ciała może utrzymywać się przez jakiś czas.

W rosyjskiej tradycji ludowej, która ma pogańskie korzenie, syndrom starej wiedźmy kojarzy się z brownie, który tym samym albo oddaje się, albo chce ostrzec o ważnych nadchodzących wydarzeniach. W ortodoksji istnieje teoria, że ​​demony są winą tego państwa, aw tradycji muzułmańskiej jest to związane z sztuczkami dżinów. W mitologii niektórych krajów mają swoje specjalne nazwy podmiotów, które rzekomo powodują ten stan.

Leczenie syndromu starej wiedźmy

Pomimo paniki, która zwykle obejmuje osobę, jeśli nie może się poruszyć, zjawisko to jest fizjologicznie uzasadnione i bezpieczne. Jeśli jesteś świadomy i zaakceptuj to jako prawda , panika nie pojawi się. Wszystko, co jest wymagane od ciebie w tym stanie, to zrelaksować się i spokojnie czekać na senne osłupienie. Dowiesz się, jak łatwo zasnąć lub obudzić się całkowicie z tego stanu, jeśli dasz sobie taką konfigurację.

Aby uczynić ten stan mniej niepokojącym, śpij w odpowiednich, komfortowych warunkach: w ciemności, w ciszy, w czystym pościeli, w wentylowanym pokoju, spróbuj położyć się nie później niż 7-8 godzin przed czasem wynurzania. Takie proste środki często rozwiązują problem.

• ← Zespół Stendhala
• Zespół cioteczny →