Kultura orzechowa jest popularnie nazywana grochem tureckim lub baraniną. Nuta jest jedną z najstarszych roślin naszej planety. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z BC.
W wielu krajach ciecierzyca jest uważana za przysmak. Jest używany z przyjemnością w Indiach, Afryce, Tajlandii, Malezji, Turcji, rosyjskim regionie Wołgi, Ameryce Północnej, Australii. Charakterystyczną cechą tego grochu jest tłusta struktura, słaby orzechowy smak i orzeźwiający posmak.
W czasach starożytnych turecki groszek był smażony w oliwie z oliwek i podawany na stole w połączeniu z serem. Uważano, że ciecierzyca jest jednym z ulubionych produktów bogini piękna Afrodyty. Począwszy od XVII wieku Europejczycy zaczęli używać tureckiego grochu - zaczęli używać go jako substytutu kawy.
Popularność tej fasoli wynika z faktu, że ma ona bogatą kompozycję i wysoką wartość odżywcza . W czasach starożytnych bardzo ważne było, aby produkty szybko i trwale nasycały ciało. Wysoka kaloryczność ciecierzycy sprawiła, że była to dość satysfakcjonująca potrawa, a obecność witamin, minerałów i błonnika pomagała utrzymać ciało w zdrowiu.
Groch turecki zawiera około 80 składników odżywczych. Zawiera:
Taka kompozycja powoduje dość wysoką wartość odżywczą. Zawartość kalorii ciecierzycy na 100 gramów wynosi 320 sztuk. Aby nasycić ciało wystarczy niewielka garść tych ziaren.
Ponieważ ciecierzyca pęcznieje po wejściu do wody, kaloryczna zawartość gotowanej ciecierzycy staje się znacznie mniejsza w porównaniu z surową. Kaloria gotowana ciecierzyca jest w zakresie 120-140 kalorii na 100 g gotowego produktu.
Ten przedstawiciel roślin strączkowych jest warzony dłużej niż soczewica i wszystkie inne rodzaje grochu. Dlatego przed gotowaniem lepiej zanurzyć w słabym roztworze sody.
Groch zwyczajny kalorii nie powinien straszyć tych, którzy chcą schudnąć. Tylko podczas odchudzania lepiej jest używać w małych ilościach i nie więcej niż dwa lub trzy razy w tygodniu.