technika kostki koos Metoda Koos została opracowana do użytku w celach psychodiagnostycznych, w celu zidentyfikowania zdolności umysłowych i cech osobowości. Test ten może być stosowany zarówno u dzieci powyżej 5 lat, jak iu dorosłych.

Zastosowanie techniki "Kostki Coaxa"

Do celów diagnostycznych zadania są z powodzeniem stosowane podczas pracy z następującymi kategoriami przedmiotów:

Ponadto, metoda ta może być stosowana podczas testowania umiejętności i badania zdolności intelektualnych.

Ponadto technika ta sprawdziła się w rozwoju myślenia przestrzennego u dzieci, kształtowaniu ich zrównoważonej uwagi i wytrwałości.

Opis techniki "Coos Cubes"

Ten test może mieć zarówno formę dziecięcą, jak i dorosłą, ale istota jego zachowania jest taka sama. Zadania zakładają, że podmiot rozwiąże proponowane zadania, manipulując kostkami. Materiałem stymulującym metodologię "Kostki Koos" są karty zadań i kostki z twarzami pomalowanymi na określone kolory. Ilość może być inna. W pierwotnej wersji testu ich liczba wynosiła 16. Wielu producentów oferuje zestawy 9 elementów. Ta kwota wystarcza, aby pracować z dziećmi.

Istotą zadań jest to, że dziecko złożyło wzór z kostek. Należy to zrobić w taki sposób, aby całkowicie powtarzał obraz na karcie. Ćwiczenia różnią się stopniem trudności i muszą być wykonywane w określonej kolejności. Ponadto podczas wykonywania testu ważnym wskaźnikiem jest czas poświęcony na skuteczne rozwiązanie problemu.

Aby praca odniosła sukces w jej rozwoju, należy postępować zgodnie z określonymi wskazówkami:

  • Po pierwsze, powinieneś starannie rozważyć wszystkie elementy razem, uczyć się, jak są one kolorowe;
  • zanim dziecko zacznie rysować wzór technika coos musisz poprosić go, aby powiedział ci dokładnie, jak zamierza złożyć zdjęcie;
  • Możesz zaprosić dziecko, aby wyjaśniło swoje działania podczas pracy;
  • jeśli dziecko nie wykona jakiegoś ćwiczenia, musisz mu pomóc i powiedzieć;
  • ćwiczenia można wykonywać wiele razy, aż do uzyskania pożądanego efektu.

Doskonały wynik można rozważyć, jeśli dziecko przed przystąpieniem do składania obrazu prawidłowo określa, które elementy są niezbędne do zbudowania wzoru.