Mazsalaca

Mazsalaca to niewielkie łotewskie miasto położone w pobliżu granicy z Estonią. Od strony południowo-wschodniej miasto jest otoczone rzeką Salaca. Miejsce to charakteryzuje się malowniczymi miejscami, które reprezentuje rezerwat przyrody i park przyrody.

Położenie geograficzne miasta jasno pokazuje, że pierwsze osady istniały w starożytności. Po pierwsze, obecność rzeki stworzyła doskonałe warunki dla życia ludzi, którzy żyli tylko kosztem rolnictwa i zwierząt gospodarskich, a po drugie, to na terytorium Mazsalaca krzyżowała się jedna z głównych dróg nowoczesnego państwa: Ruyinen - Ainazi , Valmiera - Pärnu.

Podczas badań archeologicznych naukowcy odkryli, że 5000 lat pne. tu była wioska rybacka. Sama nazwa miasta została po raz pierwszy wymieniona w dokumentach z 1861 roku. W tym czasie miasto zaczęło być zaludnione przez ludzi, a spis ludności z 1918 roku wykazał, że ludność Mazsalaca osiągnęła 1100 osób. W tym czasie wieś składała się z 87 domów, a Mazsalace otrzymało status miasta.

Do tej pory populacja miasta wynosi 1500 osób, które znajdują się na 2,7 km2.

Małe miasteczko ma bardzo skromne zabytki. Główną wartością architektoniczną Mazsalaca jest luterański kościół św . Anny . Jest zbudowany na fundamencie Kościoła Najświętszej Marii Panny, wzniesionego w 1533 roku. Wojna polsko-szwedzka całkowicie zniszczyła świątynię, az niej pozostały mało rozpoznawalne mury. W 1697 roku Karol XI, jakby usiłując naprawić błąd swoich przodków, zarządził przywrócenie świątyni. To trwało prawie 200 lat, aw 1890 r. Kościół został zburzony, a na jego miejscu wzniesiono kościół protestancki, który przetrwał do naszych czasów.

Główną naturalną atrakcją Mazsalaca można uznać za rzekę Salaca , która dała początek istniejącym parkom. Rzeka pochodzi z jeziora Burtnieku, które zgodnie z legendą ma zachować ogromną moc. Oczywiście, lokalne zbory zapewniają nas, że rzeka została nasycona nieznaną siłą, dlatego konieczne jest pływanie z siłą natury.

W pobliżu miasta znajduje się Rezerwat Biosfery Północno- Zachodniej, na jego terenie znajduje się przepiękny park Skaniaiskals. Terytorium rezerwatu wydaje się być chronione przez nieznane siły. Nigdy nie spadnie dodatkowa kropla deszczu lub płatków śniegu. W sąsiednim mieście Salacgriva są ulewne deszcze, potem niebo jest czyste nad parkiem, a jeśli w Aloya padało dużo śniegu, a obok Mazsalaca leży tylko cienka biała "zasłona", która tylko ozdabia okolicę i nie przeszkadza mieszkańcom i turystom. Być może ta szczególna cecha jest znana z parku.

Dolina Salaca sąsiaduje z północną stroną północnego rezerwatu Vidzeme, który również należy do Mazsalaca. Ta kraina nasycona jest legendami i legendami. Spacery wzdłuż Doliny nie będą nudne. W parku znajduje się sosna z podwójnym pniem, ale leniuchuje u nasady. To drzewo zostało nazwane "Sosnowym wilkołakiem".

Innym znanym miejscem w Dolinie Salaca jest ogromny kamień , według folkloru, sam lamentował Velez. Pogański bóg złożył przysięgę, że przed świtem zbuduje most przez rzekę i nie ma czasu. To na tym kamieniu przelał jedyną łzę. Uważa się, że dotykając kamienia, możesz zostać naładowany boską energią. W Dolinie jest też jaskinia Veles i Skała Brzmiąca.

Meteoryt w Mazsalac

Ciche i spokojne miasto Mazsalaca w 2009 roku stało się bohaterem wszystkich programów informacyjnych państw bałtyckich. Pierwszym, który oświadczył o upadku meteorytu, w pobliżu miasteczka, był szwedzki kanał telewizyjny, pracujący w Łotwa , Tele2. Wydali ostry reportaż z upadkiem małego meteorytu. Na filmie wyraźnie widać było eksplozję, która powstała w wyniku spotkania kosmicznego ciała z ziemią, a następnie ukazano utworzony lejek. W ciągu następnych dni w mieście nie było ani jednego tuzina dziennikarzy, którzy chcieli przesłuchać świadków lub znaleźć inne dowody na to, co się wydarzyło. Po wydarzeniu przyciągnęła uwagę nie tylko ekip telewizyjnych, ale także społeczności światowej, kanał telewizyjny Tele2 przyznał, że był to tylko wiec. W ten sposób Szwedzi chcieli "zainspirować łotewską społeczność".

W każdym razie, ale o Mazsalaca nauczył się na całym świecie. I po fali oburzenia, z tego, co się wydarzyło, było wiele doniesień o pięknej naturze tych miejsc.

Przez Mazsalaca przebiega droga regionalna P21, która w południowo-zachodniej części miasta spotyka się z autostradą P16. Niestety w mieście nie ma stacji kolejowej, która została całkowicie zdemontowana w 2007 roku.

• ← Ludza
• Pavilosta →