Diuretyki to grupa leków o różnej strukturze chemicznej, której działanie ma na celu zwiększenie diurezy - powstawanie i wydalanie moczu. Ich odbiór pomaga zmniejszyć płyn w tkankach i surowiczych jamach ciała. W grupie tych leków wydzielają się diuretyki pętlowe, posiadające dość potężny efekt.

Mechanizm działania diuretyków pętlowych

Leki te mają wpływ na pętlę Gengle, która jest częścią kanalików nerkowych w postaci pętli skierowanej w stronę centrum nerki. Główną funkcją pętli Hengle jest reabsorpcja wody i substancji rozpuszczonych. Mechanizm działania pętlowych leków moczopędnych opiera się na kilku głównych efektach:

  • rozluźnienie mięśni gładkich naczyń;
  • zwiększony przepływ krwi przez nerki;
  • intensyfikacja filtracji kłębuszkowej;
  • zmniejszenie aktywnej reabsorpcji jonów sodu, chloru i częściowo potasu;
  • zahamowanie procesu aktywnej reabsorpcji magnezu.

Oprócz właściwości moczopędnych, leki te wpływają na niektóre parametry hemodynamiczne, szczególnie przy podawaniu dożylnym, a także zmniejszają objętość płynu pozakomórkowego i wpływają na czynność oddechową.

Działanie leków moczopędnych jest szybkie (po 20 - 60 minutach) i może trwać od 4 do 6 godzin. Korzystanie z tych narzędzi jest uzasadnione tylko w sytuacjach krytycznych, ponieważ mają poważne skutki uboczne. W szczególności są one wykorzystywane do:

Lista diuretyków pętlowych

Do listy diuretyków pętlowych należą preparaty na bazie następujących związków chemicznych:

  • furosemid;
  • turosemid;
  • bumetanid;
  • kwas etakrynowy;
  • piretanide.