Sen letargiczny to stan, którego wszyscy się boją, a sam strach przed letargiem, a raczej strach przed byciem pomylonym ze zmarłymi, ma nawet swoją nazwę - tafofobię. Osoba w letargu przechodzi w stan unieruchomienia, ale zachowuje funkcje życiowe - ma kołatanie serca, oddychanie aktywność mózgu i tych, którzy "obudzili się" powiedzieli, że słyszeli nawet wszystko, co się działo.
Formy letargWiele ciekawych faktów wiąże się z letargicznym snem, którego jednak nie można nazwać zabawnym.
Istnieją różne formy letargu. Przy łagodniejszej formie oddychanie i kołatanie serca pozostają na poziomie wskaźników osoby śpiącej, aw bardziej ostrych postaciach - 2-3 bity serca na minutę.
Niektóre przypadki sugerują, że śpiący sen często poprzedzany jest śpiączką, z urazami głowy, poważną utratą krwi, zatruciem.
Naukowcy zauważyli również pewną prawidłowość - najczęściej ci, którzy cierpią na ból gardła, cierpią z powodu letargu. Ponadto, letarg w takich przypadkach występuje zwykle bezpośrednio po chorobie. Dało to impuls rozwojowi teorii, że sen snu jest spowodowany przez zmutowany Staphylococcus aureus.
Jednym z najciekawszych faktów dotyczących letargu jest tak zwana letargiczna epidemia, która dotknęła Europę w latach 20-30 ubiegłego wieku. To jest główny argument tych, którzy wyjaśniają ten stan za pomocą pewnych wirusów, które infekują mózg.
Oficjalnie najdłuższy sen letargiczny odnotowano w Dniepropietrowsku. Zdarzyło się to 34-letniej Nadieżdzie Lebedinie, która po kłótni rodzinnej położyła się spać i obudziła 20 lat później. W tym czasie zmarł jej mąż, jej córka poszła do schroniska, a Nadieżda obudziła się w dniu pogrzebu jej matki. Córka znalazła ją w świadomości ze łzami w oczach.
Sen ustrojowy był obserwowany i badany przez akademika I.P. Pavlov. Badał człowieka w letargu przez 22 lata. Po przebudzeniu mężczyzna powiedział, że słyszał i realizował wszystko, ale nie mógł nic powiedzieć ani zrobić, ciało zostało opanowane słabością.
Gogol: letarg czy legenda?Być może najczęściej zadawanym pytaniem związanym z tym tematem jest to, czy jest to legenda, czy też sen z letargiem przydarzył się Gogolowi. Pisarz bał się, że przez całe życie będzie pochowany żywcem, i miał swoje powody. W dzieciństwie cierpiał na malarię zapalenie mózgu przez całe życie cierpiał ataki, po czym zapadł w długi sen. Dlatego wolał spać podczas siedzenia, tak aby sen był bardziej empatyczny.
Kiedy pisarz został pochowany, okazało się, że czaszka leżała na boku. Współcześni naukowcy znaleźli jednak wyjaśnienie tego faktu w przypadku nierównomiernego uszkodzenia tablic trumiennych.