Oprócz studiowania świadomości, nauki psychologii są skierowane do osoby nieświadomej. W ten sposób szwajcarski psycholog K. Jung założył jeden z głównych kierunków neo-freudyzmu, psychologii analitycznej. W centrum jej badań znajduje się dokładnie to, co kryje się za ludzką świadomością i, zgodnie z jego naukami, wyjaśnia przyczyny pewnych zachowanie i cechy w psychice każdego z nas.

Analityczne podejście w psychologii

Ten kierunek jest podobny do psychoanalizy, ale z kolei ma wiele różnic. Istotą analitycznego podejścia jest zbadanie motywacji, tych głębokich sił, które stoją za zachowaniem każdego człowieka, poprzez mitologię, sny i folklor. Według Junga struktura osobowości składa się z:

  • świadomość;
  • indywidualna nieświadomość;
  • zbiorowa nieświadomość.

Pierwsze dwie części reprezentują wszystkie umiejętności zdobyte przez człowieka podczas podróży jego życia, a kolektyw jest rodzajem "pamięci każdego pokolenia". Innymi słowy, jest to dziedziczenie psychologiczne przekazane dziecku w chwili jego narodzin.

Z kolei zbiorowa podświadomość składa się z archetypów (form organizujących doświadczenie psychiczne każdej osoby). Szwajcarski psycholog nazwał je pierwotnymi obrazami. Nazwa ta wynika z faktu, że mają one bezpośredni związek z baśniowymi i mitycznymi tematami. To archetypy, zgodnie z naukami Junga, stanowią podstawę każdej religii, mitu, a tym samym określają samoświadomość ludzi.

techniki psychologii analitycznej

Metody psychologii analitycznej

  1. Analiza jest główną metodą skierowania. Jego główną cechą jest stworzenie wirtualnej rzeczywistości dla klienta. Podczas całej sesji, z pomocą analityka, niższa zostaje przekształcona w wyższą, kolektyw w nieświadomość, materiał w duchowość itd.
  2. Metoda wolnych skojarzeń. Ta technika psychologii analitycznej polega na odrzuceniu racjonalnego myślenia. To są skojarzenia, które są doskonałym narzędziem, zdolnym do komunikowania intymnego, który jest przechowywany w podświadomość klient.
  3. Metoda aktywnej wyobraźni jest rodzajem zanurzenia w głębi własnego ja, koncentrując się na energii wewnętrznej.
  4. Amplifikacja to użycie materiału mitologicznego do porównywania fantastycznych obrazów, które pojawiają się u pacjenta podczas sesji.