Praktycznie każda matka w okresie laktacji miała objawy laktostazy. Kiedy to zaobserwowano stagnacja mleka w jednym lub więcej gruczołów mlecznych. Najczęściej laktostaza występuje na początku karmienia piersią, w momencie, gdy mleko zaczyna pojawiać się po siary, zwykle grube i tłuszczowe. W wąskich kanałach zrazików może stagnować, powodując objawy laktostazy, a ostatecznie zapalenie sutka.
Czynniki przyczyniające się do rozwoju laktostazyNajczęściej objawy laktostazy pojawiają się w pierwszych 2 tygodniach karmienia piersią. Może to przyczynić się do:
Czynniki, które mogą powodować laktostazę, niekiedy nie są związane z naturalnym żywieniem: obejmują traumę, uderzenie w klatkę piersiową, jej hipotermię i noszenie obcisłej bielizny przez kobietę.
Pierwszymi objawami laktostazy są uczucie dyskomfortu w okolicy piersi, rozszerzone żyły powierzchowne, zaczerwienienie i ból przy dotyku. Gruczoł jest zbity, staje się szorstki w dotyku.
Jeśli z czasem objawy takie jak wysoka temperatura ciała i laktostaza mogą powodować dreszcze, ogólne osłabienie, bardzo silny ból w klatce piersiowej, nawet w spoczynku, to jest to sygnał o możliwości rozwoju zapalenia sutka. Podczas pompowania mleka z gruczołu z laktostazą i dodatkiem zapalenia, mleko może zostać uwolnione z trzonu stagnacji w postaci serowatych skrzepów z niewielką ilością płynu z krwi, a mleko może mieć kwaśny zapach.
Leczenie i zapobieganie laktostazieJeśli objawy wskazują na laktostazę, leczenie polega głównie na usunięciu z gruczołu mleka stojącego.
Spośród środków ludowych, z laktostazą, na klatce piersiowej ściska się liść kapusty, pieczoną cebulę, ciasto cebulowo-miodowe z równych części cebuli, miód i mąkę żytnią, kompres na klatkę piersiową z olejem kamforowym lub tradycyjny kompres na wodę.
Aby zmniejszyć objawy stanu zapalnego, zaleca się kobietom picie herbaty rumiankowej. Zapobieganie laktostazie polega na częstym karmieniu dziecka na jego żądanie w różnych pozach, braku przerw między karmieniem przez ponad 4 godziny, noszeniu specjalnej odzieży i monitorowaniu ilości płynu spożywanego przez matkę karmiącą.