Czy krótkowzroczność to plus czy minus?

Krótkowzroczność dotyka wielu osób, natomiast do korekty potrzebne są okulary oznaczone "minus". W tym defekcie wzrokowym obraz powstaje przed siatkówką oka, a nie jak powinien być w nim.

Głównym objawem krótkowzroczności jest wizja obiektów niejasnych daleko. Ich kontury są zmiękczone, a drobne szczegóły nie są widoczne.

Krótkowzroczność jest również nazywana "krótkowzrocznością", co w języku greckim oznacza "mrużące oko", a dzieje się tak ze względu na to, że ludzie z krótkowzrocznością ciągle mrużą oczy, próbując dostrzec odległe przedmioty. W tym przypadku obiekty znajdujące się blisko siebie są dobrze widoczne - ze wszystkimi szczegółami.

Inną cechą krótkowzroczności jest trudność w tłumaczeniu widoku z bliskiego obiektu na daleką i tylną.

Pacjenci mogą również odczuwać następujące nieobowiązkowe objawy:

• widok z przodu ;
• podwojenie obiektów;
• światłoczułość (nadmiar);
• niewłaściwe widzenie koloru przedmiotów.

Postępująca krótkowzroczność (jeśli choroba gwałtownie się rozwija, a moc soczewki zwiększa się o co najmniej jedną dioptię rocznie) towarzyszą bóle głowy i zmęczenie wzrokowe ze względu na ciągłe przeciążenie wzroku i szybką degradację tkanki. Może to prowadzić do znacznej utraty wzroku i częściowej lub całkowitej utraty zdolności do pracy.

Przyczyny krótkowzroczności

Dziś lekarze są przekonani, że krótkowzroczność ma charakter genetyczny i dlatego często rozwija się w okresie dojrzewania, kiedy tkanki nie są zużyte.

Podsumowując, kilka czynników może przyczynić się do rozwoju krótkowzroczności:

• osłabienie tkanek twardówki;
• złe warunki przy długiej pracy wzrokowej (niewystarczające oświetlenie i oglądanie przez długie godziny małych obiektów z bliskiej odległości - dzianie, siedzenie przy komputerze, tkanie koralików, czytanie itp.);
• dziedziczność;
• rozluźnienie mięśnia soczewki, które pomaga mu skupić się na obiektach o różnym oddaleniu.

Wielu lekarzy sugeruje, że prawdziwą przyczyną krótkowzroczności jest naruszenie procesów metabolicznych, które prowadzą do osłabienia tkanki.

Z fizjologicznego punktu widzenia krótkowzroczność występuje ze względu na zwiększoną wielkość przednio-tylnej części gałki ocznej.

Lekarze identyfikują również fałszywą krótkowzroczność, której przyczyną jest inna choroba.

Pełne rozpoznanie krótkowzroczności jest możliwe tylko w warunkach medycznych:

1. Sprawdzanie ostrości wzroku: jak widzieć obiekty w oddali bez soczewek i okularów.
2. Określa się stopień krótkowzroczności - moc refrakcyjną oka.
3. Mierzona jest długość gałki ocznej.
4. Grubość rogówki w różnych punktach mierzy się ultradźwiękami.
5. Dno oka jest badane w celu oceny stanu naczyń, siatkówki i nerwu wzrokowego.

Test krótkowzroczności przeprowadzany jest również w gabinecie okulisty - jest to metoda duochromowa, w której tablica jest podzielona na dwie części i zaznaczane są na niej litery o różnych rozmiarach. Jeśli litery na czerwonym tle wyglądają ostrzej, możemy założyć krótkowzroczność.

Czy można leczyć krótkowzroczność?

Krótkowzroczność na wczesnych etapach leczenia można leczyć za pomocą środków zapobiegawczych - gimnastyki oka, przestrzegania harmonogramu pracy i przyjmowania leków.

We wczesnych etapach można zatrzymać utratę wzroku, ale noszenie okularów i soczewek, które są konieczne w takich przypadkach, w pewnym stopniu wpływa negatywnie. Faktem jest, że oko przyzwyczaja się i nie trudzi się, aby samemu wykonać pracę wzrokową bez okularów.

W niektórych przypadkach upośledzenie widzenia może wymagać leczenia chirurgicznego.

Ostateczna odpowiedź, czy można pozbyć się krótkowzroczności, można uzyskać tylko biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, które spowodowały chorobę w każdym indywidualnym przypadku.

• ← Blepharogel 1
• Krótkowzroczność i nadwzroczność - co to jest? →