Niedrożność zastawki aortalnej charakteryzuje się naruszeniem jej pracy. Głównym zadaniem zastawki jest wyrzucanie krwi z lewej komory do aorty. Tam jest wzbogacony o tlen, po czym jest przenoszony do wszystkich narządów. Między uderzeniami serca zastawka aortalna znajduje się w stanie zamkniętym, co zapobiega powrotowi krwi. Dlatego można zrozumieć, że z dysfunkcją zastawki część krwi nadal ma zdolność powrotu do lewej komory, co powoduje, że inne narządy nie mają krwi i zmuszają serce do aktywniejszej pracy, co pociąga za sobą negatywne konsekwencje w postaci wzrostu wielkości serca.
Uszkodzenie zastawki aortalnej w pierwszych stadiach nie ma objawów. Choroba objawia się dość późno, gdy serce już wzrosło z powodu przeciążenia, a jej ściany stały się cieńsze. W tym momencie organ słabnie znacznie, a lewa komora nie działa prawidłowo, powodując stagnację w przedsionku i płucach. Wtedy pojawiają się pierwsze oznaki choroby:
Występują wyraźniejsze objawy, które pojawiają się nagle - ciężkość i obrzęk w prawym podżebrzu i palpitacje serca, które pacjent sam może zauważyć.
Klasyfikacja awarii zaworuChoroba ma kilka etapów rozwoju, które różnią się obrazem klinicznym i objawami. A więc:
Niezależnie od stadium choroby leczenie rozpoczyna się od leczenia. Pacjent przyjmuje leki stabilizujące serce i normalizujące jego rytm. Ponadto leki przywracają ciśnienie krwi i poziom cholesterolu.
Od trzeciego etapu choroby często stosuje się interwencję chirurgiczną, podczas której zastępuje się zastawkę aortalną. Ta metoda leczenia jest najbardziej skuteczna. W takim przypadku można zastosować zabiegi inwazyjne, np. Walwotomię, w której zastawka aortalna jest naprawiana lub "naprawiana". Podczas zabiegu do serca wstrzykuje się cewnik z nadmuchiwanym balonem, co pomaga poprawić przepływ krwi. Ale ta metoda jest stosowana niezwykle rzadko.