Indapamid - wskazania do stosowania
Indapamid jest lekiem w postaci tabletek powlekanych, należącym do grupy farmakologicznej tiazydopodobnej diuretyki (diuretyki). Jest to lek nowej generacji, który nie wpływa na metabolizm w organizmie i jest dobrze tolerowany przez pacjentów.
W jakim celu stosuje się Indapamid?
Wskazaniem do stosowania tabletek indapamidu jest nadciśnienie tętnicze. Z reguły leki z tej grupy, do których należy Indopamid, są lekami z wyboru w przypadku nadciśnienia tętniczego w następujących przypadkach:
- u pacjentów w podeszłym wieku;
- z izolowanym nadciśnieniem skurczowym (gdy tylko podwyższone jest ciśnienie krwi);
- z towarzyszącą niewydolnością serca;
- na osteoporoza .
Aktywnym składnikiem leku jest chlorowodorek indapamidu. W uzupełnieniu do kompozycji indapamidu
- takie substancje:
- laktoza jednowodna;
- stearynian magnezu;
- powidon K30;
- laurylosiarczan sodu;
- krospowidon;
- metylo-hydroksypropyloceluloza;
- makrogol;
- dwutlenek tytanu;
- talk.
Indapamid zwiększa elastyczność ścian tętnic, zmniejsza całkowity obwodowy opór naczyniowy i przyczynia się do zmniejszenia przerostu lewej komory serca. Narzędzie nie wpływa na metabolizm węglowodanów i zawartość lipidów w osoczu krwi (w tym u pacjentów z cukrzycą). Przyjmowanie leku w zalecanych dawkach terapeutycznych ma tylko działanie obniżające ciśnienie bez znaczącego zwiększenia ilości uwolnionego moczu.
Dawka indapamiduIndapamid z reguły przyjmuje jedną tabletkę raz dziennie, bez żucia. Zaleca się przyjmowanie tabletek rano, w tym samym czasie. Efekt hipotensyjny rozwija się pod koniec pierwszego tygodnia podawania i osiąga maksimum po trzech miesiącach stosowania leku.
Przeciwwskazania do powołania indapamidu
Ten lek jest przeciwwskazany dla:
- ciąża i laktacja;
- ciężka niewydolność wątroby;
- ciężka niewydolność nerek (z bezmoczem);
- hipokaliemia;
- indywidualna nietolerancja składników leku.
Ostrożnie, Indapamid jest przepisywany na nadczynność przytarczyc, zaburzenia czynności nerek i wątroby, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, hiperurykemię i cukrzycę w fazie dekompensacji.