Nadpobudliwość u dzieci - leczenie
Ostatnio coraz częściej zdiagnozowano u dzieci nadaktywność. Co drugi rodzic zna znaczenie tego słowa, a co trzeci rodzic sam nazywa swoje dziecko nadpobudliwym. Ale czy to naprawdę? Albo my, rodzice, razem z "lekarzami-rozbijaczami" łamiemy osobowość dziecka.
Czy jest to możliwe, aby dokładnie zdiagnozować tę chorobę, ponieważ pomysł jej objawów jest raczej niewyraźny. Czy każdy lekarz jest w stanie precyzyjnie określić szczególną funkcję układu nerwowego, która jest nieodłącznie związana z tą chorobą?
Następujące cechy zachowania dziecka są uważane za objawy nadpobudliwości:
- rozproszony uwagę;
- niemożność skoncentrowania się na jednej lekcji przez ponad pięć minut;
- nadmierna ruchliwość, w tym ruchy rąk i mimika twarzy;
- opóźnienie w rozwoju mowy lub odwrotnie - gadatliwość;
- nieuznawanie autorytetu w osobie osób starszych;
- surowe, obraźliwe zachowanie wobec rówieśników lub odwrotnie - izolacja;
- częste bóle głowy;
- jąkanie;
- nerwowe tiki.
Co jest najciekawsze - trzy ostatnie objawy są często niepożądaną reakcją na leczenie nadpobudliwości u dzieci. Przecież zawiera potężne leki psychostymulujące, jednym z nich są leki z grupy amfitamin. Leczenie nadpobudliwości dzieciństwa zmniejsza się do faktu, że dziecko jest karmione środkami pobudzającymi lub uspokajającymi. Oczywiście, tak łatwo osiągnąć pożądany efekt - dziecko staje się uległym, słabo upartym stworzeniem. Ale czy jest to słuszne dla wszechstronnego rozwoju dziecka i zrozumienia przez niego, w przyszłości, jego powołania i celu w życiu?
Jak określić nadaktywność u dziecka?
Jeśli nadal czujesz, że dziecko w ogóle nie jest w stanie kontrolować swoich emocji i zachowań. A co najważniejsze - jeśli zrozumiesz, że to przeszkadza mu, a nie tobie, lekarzom czy wychowawcom. Spróbuj skontaktować się z neurologiem i psychologiem.
Aby postawić diagnozę, lekarze muszą wykonać następujące czynności:
- Przeprowadzić rozmowę z rodzicami i dzieckiem.
- Skierować na wykonanie encefalogramu mózgu.
- Przeprowadzić testy psychologiczne.
Możesz podejrzewać nadaktywność dziecka, jeśli:
- w czasie ciąży matka nadużywała alkoholu, palił, narkotycznie;
- była ciężka ciąża, problemy z przepływem tlenu przez przewód nerwowy płodu;
- istnieje predyspozycja genetyczna;
- nastąpił długi lub nagły poród;
- dożylne podanie matki stymulującej leki podczas porodu;
- doszło do porodowych urazów głowy dziecka;
- były infekcje, wpływające na mózg, nabyte podczas porodu.
Nadpobudliwość psychoruchowa - leczenie
Pod względem warunkowym diagnoza nadaktywności jest podzielona na kilka typów:
- Nadpobudliwość nadpobudliwości.
- Nadpobudliwość bez deficytu uwagi.
- Brak uwagi bez nadpobudliwości.
Wszystkie rodzaje nadaktywności w różnym stopniu leczone są lekami, specjalnymi masażami, korektami psychologicznymi.
Korekta nadpobudliwości
Leczenie nadaktywności leków jest konieczne tylko w najtrudniejszych sytuacjach. Ale może nie przynieść wielkich korzyści i na odwrót - może zaszkodzić dziecku. Ponieważ ma wiele efektów ubocznych.
Relaksujące masaże i terapia manualna są również praktykowane. Ale nie zawsze jest możliwe przekonanie dziecka do masażu, ponieważ dzieci są niespokojne.
Korekta psychologiczna obejmuje pracę psychologa i rodziców dziecka. Konieczne jest opanowanie samokontroli nie tylko dla dziecka, ale także dla otaczających go osób. Rozmawiaj z nim zawsze spokojnym tonem. Spróbuj podać krótkie instrukcje, które nie zawierają jednocześnie kilku akcji. Na przykład: "Zbierz zabawki" zamiast "Zbieraj zabawki i idź na obiad". Wtedy dziecko nie zgubi się i nie będzie się mylić.
Nie używaj na siłę męczących ładunków, zwłaszcza tych mentalnych. Zachęcaj do sukcesu dziecka. Ustaw tryb dnia i zawsze podążaj za nim.
Graj w ciche gry z dzieckiem: zbieraj puzzle, konstruktory, losowanie itp. Aby uwolnić nagromadzoną energię, daj dziecku sekcję sportową.
Najbardziej oszczędne są środki homeopatyczne. Nie mają tak silnego wpływu na funkcje układu nerwowego. Leki te wymagają cierpliwości, ponieważ zaczną działać nie wcześniej niż trzy miesiące. Znajdź wykwalifikowanego lekarza homeopatycznego i skonsultuj się z nim w sprawie racjonalnego leczenia.
Problem nadpobudliwości jest przesadny i bardzo warunkowy. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda osoba jest wyjątkowa. Jest możliwe, że niektóre dzieci mają trudniejsze do znalezienia podejście niż inne. Ale uważni i kochający ludzie to znajdą.