Sparowany narząd o małym rozmiarze i masie około 13 gramów, nadnercze, należy do gruczołów dokrewnych. Gruczoły znajdują się odpowiednio na prawej i lewej nerce. Te niezastąpione "pomocnice" odgrywają ważną rolę w normalnym funkcjonowaniu układu nerwowego i zdrowia całego organizmu.
Anatomicznie, narząd ten składa się z dwóch składników (mózgowego i kory mózgowej), które są kontrolowane przez centralny układ nerwowy. Nie można lekceważyć hormonów kory nadnerczy i ich wpływu na adaptację organizmu do stresujących sytuacji, kontrolę jego cech płciowych. Brak lub nadmiar wytwarzanych wydzielin jest zagrożeniem dla zdrowia, a nawet życia danej osoby. Kora nadnerczy podzielona jest na trzy obszary:
Ta strona ma swoją nazwę ze względu na wygląd w postaci porowatej siatki utworzonej z włókien nabłonkowych. Głównym hormonem w strefie siatkowej nadnerczy jest Androstenedione, który jest połączony z testosteronem i estrogenem. Z natury jest znacznie słabszy niż testosteron i jest reprezentowany przez główny męski sekret w kobiecym ciele. Kształtowanie się i rozwój drugorzędnych cech płciowych zależy od jego stopnia. Zmniejszenie lub zwiększenie ilości androstendionu w ciele kobiety prowadzi do rozwoju szeregu chorób endokrynologicznych:
Podobnie w jego działaniu dehydroepiandrosteron, który wytwarza dolną osłonę, bierze czynny udział w produkcji białka. Dzięki temu sportowcy zwiększają potencjał mięśni.
Hormony kory nadnerczy o charakterze steroidowym syntetyzuje strefa wiązki tego narządu. Należą do nich kortyzon i kortyzol . Te glukokortykoidy biorą czynny udział w wielu procesach metabolicznych:
Kora nadnercza wytwarza hormony regulujące równowagę wodno-elektrolitową. Są one znane jako mineralokortykoidy i są syntetyzowane w regionie kłębuszkowym. Głównym produktem tej grupy jest aldosteron, którego funkcją jest zwiększenie reabsorpcji płynu i sodu z jam i zmniejszenie poziomu potasu w nerkach, co równoważy stosunek tych dwóch aktywnych minerałów. Wysoki poziom aldosteronu jest jednym ze wskaźników rozwoju stałego wzrostu ciśnienia krwi.
Aby zdiagnozować niektóre choroby lub patologiczne dysfunkcje układu endokrynnego, moczowo-płciowego i układu nerwowego, lekarze przepisują testy bioregenu hormonów nadnerczowych we krwi. Badania laboratoryjne pomagają zidentyfikować przyczyny naruszeń w układowej pracy narządów w następujących przypadkach:
Zmniejszone wydzielanie hormonów w korze nadnerczy często ma miejsce w przypadku alergii na różne etiologie i choroby skóry. Wraz z tendencją kobiecego ciała do przedwczesnego zakończenia ciąży prowadzimy badania nad poziomem dehydroepiandrosteronu. Zwiększenie lub zmniejszenie ilości kortyzolu i aldosteronu jest wskaźnikiem poważnych patologii. Diagnostyka różnicowa może być wykonywana tylko przez doświadczonego endokrynologa. Konsultacja z ginekologiem nie będzie zbędna.
Podstawowe zasady badania:
Wytwarzanie pewnej ilości steroidów jest kontrolowane przez przysadkę i podwzgórze. Hormon adrenokortykotropowy aktywuje tworzenie się hormonów przez kory nadnerczy. Zwiększony poziom glukokortykoidów powoduje obniżenie produkcji ACTH przez podwzgórze. W medycynie proces ten nazywa się "sprzężeniem zwrotnym". Hormony płciowe kory nadnerczy (androgeny) syntetyzowane są pod wpływem ACTH i LH (hormonu luteinizującego). Spadek wydzielania prowadzi do opóźnienia w rozwoju seksualnym, a równowaga hormonalna organizmu zależy bezpośrednio od skoordynowanej pracy:
Niektórych chorób ogólnoustrojowych lub ciężkich procesów zapalnych nie można wyleczyć bez stosowania leków hormonalnych. Ich wiodąca rola w leczeniu chorób pochodzenia reumatycznego, alergicznego i zakaźnego została udowodniona klinicznie. Syntetyczny hormon kory nadnerczy jest modelem naturalnej substancji i jest przepisywany w niektórych przypadkach jako metoda terapii zastępczej lub jako silny środek przeciwzapalny.
W praktyce medycznej najlepiej znane są następujące leki:
Przemysł farmaceutyczny wytwarza różne formy tych leków do użytku lokalnego i ogólnego. Długotrwała terapia lekami hormonalnymi jest przeprowadzana bardzo rzadko i tylko w przypadkach skrajnie koniecznych ze względu na możliwość pojawienia się "syndromu odstawienia" i wyraźnych skutków ubocznych. Przyjmowanie takich leków wymaga ścisłej kontroli wąskich profilów specjalistów.