Zmiany patologiczne w ścianach naczyń krwionośnych, ich kruchość i zmniejszona elastyczność często prowadzą do udaru krwotocznego. Krwotok w mózgu jest bardzo niebezpiecznym stanem, śmiertelność po nim wynosi ponad 40% ogólnej liczby przypadków. Dlatego ważne jest, aby jak najwcześniej rozpoznać udar krwotoczny i zwrócić się o pomoc.
Najczęstszym czynnikiem powodującym pęknięcie naczyń krwionośnych jest nadciśnienie i kryzys nadciśnieniowy. W innych sytuacjach diagnozuje się następujące przyczyny udaru:
W rzadkich przypadkach nie można ustalić dokładnej przyczyny.
Obraz kliniczny rozważanego stanu zależy od takich czynników jak intensywność uszkodzenia tkanki, sekcja, w której pękło naczynie, szybkość dopływu płynu biologicznego.
Typowe objawy krwotoku mózgowego:
Jeśli udar krwotoczny uderzył w móżdżek, występują następujące objawy:
W przypadku uszkodzenia szarej i białej istoty mózgu, odnotowuje się:
Kiedy krwotok wystąpił w głębokich częściach ciała, obserwuje się następującą klinikę:
Rozległy krwotok w mózgu prowadzi do śpiączki, często głębokiej, z której bardzo trudno jest usunąć pacjenta. Po takim powikłaniu zwiększa się ryzyko śmierci (30-35%).
Najniebezpieczniejsze są pierwsze miesiące po ataku, szczególnie gdy ofiara zapadła w śpiączkę. Im dłużej trwa ten stan, tym gorsze ognisko komplikacji:
Ponadto kolejne 12 miesięcy po udarze krwotocznym może ponownie krwotoku, co może zaostrzyć sytuację lub zwiększyć ryzyko śmierci.
Ważne jest, aby pamiętać, że nawet w okresie rehabilitacji (24-36 miesięcy) nadal mogą wystąpić negatywne konsekwencje, szczególnie pod względem funkcjonalności i wrażliwości mięśni.
Terapia składa się z kilku etapów:
Po normalizacji stanu pacjenta kluczowe znaczenie ma rehabilitacja, przywiązanie do pracy i odpoczynku oraz poprawa diety.
W rzadkich przypadkach zaleca się interwencję neurochirurgiczną w celu wyeliminowania ognisk wylewu krwi, krwiaków.