Edukacja genderowa w przedszkolu
Realizacja tożsamości płciowej przez dzieci w wieku przedszkolnym nie dzieje się sama. Pojęcie przynależności do określonej płci kształtuje dziecko poprzez wychowanie, które otrzymuje w rodzinie i przedszkolu. Po raz pierwszy idea istnienia dwóch płci, mężczyzny i kobiety, pojawia się u dzieci w wieku dwóch lat. Stopniowo dzieci zaczynają przypisywać się jednemu z nich.
Dlaczego potrzebujemy podejścia płciowego w edukacji?
Zadania kształtowania idei dotyczących oznak męskiej i żeńskiej płci u dzieci napotykają instytucje i rodziny przedszkolne. W przedszkolach wdrażane są całe programy dotyczące edukacji seksualnej dzieci. Znaczenie tego podejścia polega na tym, że chłopcy i dziewczęta postrzegają świat zupełnie inaczej, a także myślą inaczej.
Gry prowadzone w ramach edukacji genderowej pozwalają później dzieciom zrozumieć, do której płci należą. Dzieci mają także pomysły na to, jak powinny się zachowywać. Dzieci, które zachowują się inaczej niż normy przyjęte przez inne dzieci, mogą nie być przez nie akceptowane. Przejawem tego jest potępienie i odrzucenie innych chłopców przez chłopców, którzy demonstrują przejawianie kobiecych znaków zachowania. Podobnie dziewczęta, których zachowanie jest chłopięce, nie są akceptowane przez dziewczęta. Wyalienowani przez swoje grupy, dzieci łatwo dołączają do tych, których zachowanie demonstrują.
Istota podejścia płciowego w edukacji polega nie tylko na zrozumieniu przez dzieci cech właściwych różnym płciom, ale także na kształtowaniu tolerancji wśród chłopców i dziewcząt względem siebie.
Oczywistym przejawem tożsamości płciowej dziecka są zabawki i ubrania, które chce nosić. Jeśli zainteresowanie grami i odzieżą przeciwnej płci jest zbyt wyraźne, powinieneś zwrócić uwagę na ten aspekt wychowywania dziecka.
Podejście płciowe w wychowaniu fizycznym
W fizycznym wychowaniu dzieci istnieją osobliwości związane z płcią. Chłopcy i dziewczęta początkowo koncentrują się na różnych rodzajach aktywności ruchowej. Dla dziewcząt odpowiednie są zajęcia mające na celu rozwój rytmu, gładkości i elastyczności, natomiast zajęcia z chłopcami zakładają rozwój wytrzymałości, wytrzymałości i szybkości. Zgodnie z tym, gry są dla nich wybierane, określa się inną liczbę powtórzeń i czas trwania ćwiczeń.
Chłopcy koncentrują się na tych fizycznych grach i ćwiczeniach, w których mogą zademonstrować własną siłę i szybkość. Przykładami takich gier są wrestling, bieganie i rzucanie przedmiotów. Dziewczyny to bliższe zabawy z linami, wstążkami i piłką. To w takich klasach mogą się objawiać do maksimum, ponieważ częstotliwość ruchu rąk jest w nich znacznie wyższa niż u chłopców.
Aktualne wymagania dotyczące programów edukacji płci
Niedawno eksperci zalecają kompleksowe podejście do problematyki edukacji seksualnej dzieci. Powinny one być wszechstronnie rozwinięte, wpajając im cechy obu płci. Wynika to z faktu, że społeczeństwo stawia nieco inne wymagania wobec płci. Współczesne kobiety muszą być bardziej zdecydowane i skuteczne, a chłopcy powinni być w stanie współczuć innym. Tak więc u dziewcząt wzrasta stanowczość, a u chłopców tolerancja i umiejętność empatii.
Mając oznaki zachowania nieodłącznie związane z obiema płciami, łatwiej będzie dziecku przystosować się do wymagań współczesnego świata. Ważne jest zachowanie równowagi, ponieważ zatarcie granic między cechami męskimi i żeńskimi wpłynie niekorzystnie na rozwój społeczny dziecka.