Oczywiście, wielu z nas słyszało o takim zjawisku, jak strach dziecka. Ale tak właśnie jest i jak przejawia się ten strach u dziecka, a jeszcze bardziej u niemowląt - nie każdy może odpowiedzieć. Właśnie dlatego nasza dzisiejsza rozmowa będzie dotyczyła sposobu rozpoznawania strachu u niemowląt.
Mówiąc o strachu u dzieci, nie byłoby zbyteczne mówienie, że oficjalna medycyna nie zna choroby o takim nazwisku. Dlatego bardziej poprawne jest mówienie nie o objawach, ale o oznakach strachu u dziecka w każdym wieku, łącznie z niemowlętami. Strach jest powszechną nazwą nerwowego pobudliwości, która pojawia się u dziecka w wyniku pewnego rodzaju szoku nerwowego. Oczywiście psychika dziecka jest raczej plastyczna i dlatego wiele szoków przechodzi obok niej, nie pozostawiając po sobie śladu. Ale w niektórych przypadkach powodują one ciągły wzrost nerwowości, charakteryzujący się epizodami nierozsądnego płaczu, utraty apetytu, bezsenności, moczenia łóżka, jąkania się lub opóźnionego rozwoju mowy. Przyczyną strachu u niemowlęcia może być ostry, głośny dźwięk, na przykład szczekanie psa lub eksplozja petard, huk grzmotu, kłótnia w domu. Dziecko może rozerwać balon lub dorosłego, który próbuje go podnieść. Ten, kto przeżył strach, a zapomniane niemowlę wydaje się być z tego powodu szczęśliwy, może zacząć straszyć swoich rodziców odmową piersi i nocnych napadów złości, z pragnieniem nieustannego przebywania z matką. Otwarte i wesołe dziecko, które przeżyło strach, może zamienić się w płaczliwy buk, zaskakując każdym ostrym dźwiękiem.
Pierwszym krokiem do odzyskania okruchów będzie, oczywiście, nieskończona miłość rodzicielska. To ona powie ci, jak właściwie pomóc swojemu dziecku poradzić sobie ze swoim strachem: podążaj ścieżką tradycyjnej medycyny lub zwróć się do specjalistów folkloru. W każdym razie droga ucieczki od strachu będzie długa i trudna.