W zależności od lokalizacji małej erozji na wewnętrznych ściankach żołądka występują 3 rodzaje erozyjnego zapalenia żołądka - A, B i C. Druga postać (B) charakteryzuje się owrzodzeniem i zapaleniem w dolnej części narządu, gdzie mikroorganizmy Helicobacter Pylori najczęściej pasożytują. Erozjalny antralny nieżyt żołądka lub antrum jest najtrudniejszy do leczenia, ponieważ zwykle ma przebieg przewlekły, dzięki czemu patologia jest diagnozowana już w późniejszych stadiach choroby w obecności powikłań.
Głównym powodem rozwoju opisywanej choroby jest zakażenie bakterią Helicobacter pylori. Następujące czynniki przyczyniają się do stanu zapalnego:
Objawy kliniczne tej postaci zapalenia żołądka są prawie takie same jak zwykle chroniczny typ choroby. We wczesnych stadiach rozwoju objawy patologii są zamazane lub całkowicie nieobecne, czasami pacjent odczuwa lekki tępy ból żołądka, nudności i zgagę. Okresowo obserwowane wzdęcia i wzdęcia.
W przyszłości wymienione objawy to zaburzenia dyspeptyczne:
W późniejszych etapach pacjent wymiotuje. W tym samym czasie czasami pojawiają się zakrzepy w masie odpadów, w tym w kale. Wskazuje to na krwawienie wewnętrzne i przejście choroby do krwotocznego erozyjnego zapalenia żołądka.
W przypadku braku środków terapeutycznych na tym etapie rozwijają się ciężkie powikłania, a błona śluzowa żołądka ulega nieodwracalnym zmianom zwyrodnieniowym.