Edukacja ekologiczna w przedszkolu
Wiek przedszkolny charakteryzuje się zwiększoną ciekawością w różnych dziedzinach, ale dzieci wykazują szczególne zainteresowanie przyrodą. Dlatego edukacja ekologiczna w przedszkolu zajmuje ważne miejsce w rozwoju wiedzy o otaczającym świecie, rozwoju humanitarnego stosunku do wszelkiego życia i kształtowaniu świadomych zachowań w środowisku naturalnym.
Celem edukacji ekologicznej jest:
- kształtowanie wiedzy o przyrodzie, zjawiskach przyrodniczych, florze i faunie;
- rozwój uczuć estetycznych: miłości, szacunku, szacunku dla świata naturalnego;
- motywacja dzieci do dbania o przyrodę i zwierzęta, do ochrony i zachowania zasobów naturalnych.
Znaczenie edukacji ekologicznej
Kształtowanie ludzkiego podejścia do przyrody jest głównym zadaniem edukacji ekologicznej, która realizowana jest poprzez rozwój dzieci współczucia, empatii i współczucia dla wszystkich istot żywych na planecie. Człowiek jest częścią natury, ale często to on ma szkodliwy wpływ na otaczający go świat. Kształtowanie aktywnej pozycji "obrońcy i przyjaciela" świata przyrody jest podstawą podnoszenia kultury ekologicznej przedszkolaków. Dzieci są szczególnie wrażliwe i reagują, dlatego są aktywnie zaangażowane we wszystkie działania, aby chronić tych, którzy ich potrzebują. Ważne jest, aby pokazać dzieciom, że ludzie mają silniejszą pozycję w stosunku do świata natury (na przykład, rośliny usychają bez podlewania, ptaki umrą od zimna w zimie bez karmienia). Dlatego powinniśmy dołożyć wszelkich starań, aby całe życie na ziemi rozwijało się i przynosiło radość (na przykład poranne ptaki śpiewające pod oknem będą miłe dla tych, którzy je karmili zimą, a kwitnący kwiat na oknie zachwyci tych, którzy je podlewają).
Wiedzę zdobytą na temat świata należy wspierać praktycznymi działaniami i dobrymi przykładami, aby dzieci widziały pozytywny rezultat swoich działań i miały chęć poprawy swoich osiągnięć.
Formy i metody edukacji ekologicznej
Duże znaczenie w edukacji ekologicznej osoby zajmują wycieczki, dzięki którym dzieci poznają różnorodność świata przyrody i obserwują zjawiska przyrody. Wycieczki są również ważne dla gromadzenia wiedzy o naturze rodzimej ziemi i orientacji terenu: umiejętność znajdowania związków w przyrodzie, obserwowania ludzkich znaków, przewidywania konsekwencji działalności człowieka, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Podczas wycieczki dzieci uczą się interakcji z otaczającym światem. W tym celu wychowawca zwraca szczególną uwagę na to, że dana osoba jest tylko gościem w świecie przyrody i dlatego musi przestrzegać przykazań: zachowywać milczenie, być cierpliwym i uważnym.
Rola bajki w wychowaniu przedszkolaków jest trudna do przecenienia, a ekologiczne bajki są interesujące przede wszystkim nowością fabuły i wprowadzeniem niezwykłych postaci. Dzięki baśniom można w przystępnej formie opowiedzieć dzieciom o złożonych zjawiskach w naturze, o związku między naturą a człowiekiem i znaczeniu ludzkiej pracy. Szczególne miejsce zajmują opowieści wymyślone przez same dzieci.
Jednym z głównych rodzajów edukacji przedszkolnej są gry dydaktyczne dotyczące edukacji ekologicznej. 
Poprzez zabawę dziecko uczy się podkreślać oznaki zjawisk i przedmiotów, porównywać je i klasyfikować. Dzieci uczą się nowych informacji o świecie przyrody, rozwijają pamięć i postrzeganie, rozmawiają o życiu zwierząt i roślin, rozwijają myślenie i mowę. Gry dydaktyczne promują wykorzystanie zdobytej wiedzy do wspólnych gier, poprawiając umiejętności komunikacyjne u dzieci.
Oczywiście ekologiczny rozwój dzieci w ogrodzie będzie szczególnie efektywny, jeśli będzie powiązany z edukacją środowiskową w rodzinie. Dlatego nauczyciele powinni zachęcać rodziców do tworzenia sprzyjających warunków dla środowiska ekologicznego w domu.