Pozbawienie snu

We śnie osoba spędza trzecią część życia, przywracając siły fizyczne i mentalne. Dlatego deprywacja snu przez długi czas była uważana za okrutną torturę. Już dzień po tym, jak osoba nie spała, miał poważne zmiany w świadomości, co mogło doprowadzić do pojawienia się choroby psychicznej.

Jednak starożytni Rzymianie pozbawili osoby snu, nie dla tortur, ale dla uratowania go od stanu depresyjnego. Zauważyli, że noc spędzona bez snu, w rozbawieniu i rozrywce, może poprawić stan psychiczny osoby, zmniejszyć lęk i ból serca. Ponieważ oprócz Rzymian nikt nie wiedział o tej metodzie, został zapomniany i ponownie odkryty dopiero w 1970 roku. Pozbawienie snu lub pozbawienie go było stosowane w leczeniu uporczywych stanów depresyjnych i chorób psychicznych.

Pozbawienie snu w depresji

W przypadku depresji u osoby, takie zjawiska jak bezsenność, lęk, niestabilność nastroju, depresja, zmniejszenie lub brak apetyt . Ten stan wskazuje, że ciało doświadcza niewydolności hormonalnej. Dzięki metodzie pozbycia się snu można stworzyć dodatkowy stres dla organizmu, który pomoże przywrócić równowagę hormonalną.

Metoda deprywacji snu może być prowadzona pod nadzorem lekarzy w placówkach medycznych i niezależnie w domu.

Metody deprywacji snu i postu są podobne. I w tym, a w innym przypadku człowiek pozbawia się rzeczy istotnych dla polepszenia swojej kondycji. Równocześnie podobne procesy biochemiczne zachodzą w organizmie, prowadząc do zmniejszenia ilości dwutlenku węgla we krwi.

Istota pozbawienia snu jest następująca: brak istotnego procesu (snu) prowadzi do pojawienia się stresującego stanu. Podczas stresu wzrasta poziom katecholamin, które wspierają emocjonalny ton i poprawiają stan psychiczny.

Pozbawienie snu jest dwojakiego rodzaju:

Częściowe pozbawienie snu . Ta metoda zapewnia sen nie dłuższy niż 4 godziny dziennie przez 3-4 tygodnie. Zwykle w tym czasie ciało jest odbudowywane do nowego rytmu życia, a potrzeba snu jest zmniejszona. Po około trzech tygodniach częściowej deprywacji dana osoba może odczuć dramatyczną poprawę stanu: lęk liście, pojawia się dobry nastrój, zwiększa się aktywność.
Kompletne pozbawienie snu . Ta metoda polega na całkowitym pozbawieniu osoby snu w ciągu dnia. Osoba powinna być aktywna przez cały ten czas i nie spać ani minuty. Nawet niewielki spadek snu neguje terapeutyczny efekt deprywacji. Czasem wystarczy tylko jeden sen, aby stan depresyjny zniósł się. Jednak najczęściej trzeba ćwiczyć deprywację około dwa razy w tygodniu przez 3-4 tygodnie.

Konsekwencje pozbawienia snu

Pozbawienie snu w nocy ma na celu wyprowadzenie człowieka z depresji i przywrócenie mu radości życia. Ta metoda jest dość wydajna i niedroga. Nie wymaga specjalnych warunków i leków. Jednak ta metoda ma swoje wady:

nadużywanie pozbawienia snu w nocy może prowadzić do pojawienia się psychozy w niekonsekwentnej formie;
Niedobór mechanizmów obronnych organizmu;
sen może się pogorszyć, co doprowadzi do pojawienia się stanu złamania, letargu i obniżonej sprawności;
długotrwałe pozbawienie snu wpływa zarówno na organizm, jak i na silne leki. Człowiek ma halucynacje wzrokowe i słuchowe, granica między rzeczywistością a fantazją jest zatarta. Dlatego deprywacja długoterminowa może być przeprowadzana tylko pod nadzorem lekarza i, jeśli to możliwe, nie wychodzić z domu.