Świadomość i język w filozofii
Zgadzam się, czasami zdarzają się chwile, kiedy chcesz zajrzeć w myśli swojego rozmówcy, aby natychmiast zobaczyć jego prawdziwą twarz. W filozofii pojęcia świadomości i języka są ze sobą ściśle powiązane, co sugeruje, że można poznać wewnętrzny świat osoby, analizując to, co mówi i jak.
W jaki sposób powiązany jest umysł i język?
Język i świadomość ludzie mają bezpośredni wpływ na siebie nawzajem. Ponadto mogą nauczyć się zarządzać. W ten sposób, poprawiając swoje dane mowy, osoba dokonuje pozytywnych zmian w swojej własnej świadomości, a mianowicie zdolności do obiektywnego postrzegania informacji i podejmowania decyzji.
Warto zauważyć, że już w filozofii tacy myśliciele jak Platon, Heraklit i Arystoteles badali związek między świadomością, myśleniem i językiem. To w starożytnej Grecji te ostatnie były postrzegane jako jedna całość. Nic dziwnego, że znalazło to odzwierciedlenie w takiej koncepcji, jak "logos", co dosłownie oznacza "myśl jest nieodłączna od słowa". Szkoła filozofów idealistów uważała za główną zasadę, że myśli jako oddzielnej jednostki nie można wyrazić słowami.
Na początku 20 art. istnieje nowy kierunek, zwany "filozofią języka", zgodnie z którym świadomość wpływa na światopogląd osoby, jego mowę i, w konsekwencji, komunikację z innymi. Założycielem tego nurtu jest filozof Wilhelm Humboldt.
Obecnie ponad tuzin naukowców zajmuje się poszukiwaniem wszelkich nowych połączeń między tymi pojęciami. W związku z tym ostatnie badania medyczne wykazały, że każdy z nas w naszym myśleniu stosuje wizualne obrazy objętościowe, które pierwotnie powstały w umyśle. Na tej podstawie możemy wywnioskować, że to ta ostatnia kieruje cały proces myślowy do pewnego przepływu.
Świadomość i język we współczesnej filozofii
Współczesna filozofia zajmuje się odkrywaniem problemów związanych z badaniem relacji międzyludzkich myślenie , język i znajomość otaczającej rzeczywistości. Tak więc w 20. pojawia się filozofia lingwistyczna, która bada strukturę języka, myśl, która może oderwać się od realnego świata, ale pozostaje nieodłączną częścią języka.
Filozofia dialektyczna uważa te dwie koncepcje za zjawisko historyczno-społeczne, dzięki czemu rozwój struktury językowej jest odzwierciedleniem rozwoju myślenia, świadomości każdej osoby.