Kompetencja komunikacyjna
Kompetencja komunikacyjna to kompetencja, która charakteryzuje skuteczność umiejętności komunikowania się z innymi ludźmi. W istocie jest to zestaw wymagań dla osoby, która jest bezpośrednio ważna dla procesu komunikacji - to jest istotą definicji kompetencji komunikacyjnej.
Kompetencja komunikacyjna - dwa rodzaje
Jest to dość szeroka koncepcja, ponieważ aby skutecznie komunikować się, osoba musi przestrzegać wielu norm jednocześnie. Kompetencja komunikacyjna obejmuje zarówno kompetentną mowę, jak i poprawną wymowę oraz stosowanie technik oratorskich i umiejętność znajdowania podejścia do każdej osoby. Jeśli kompetencja komunikacyjna jest taka, jak dana osoba spełnia wymagania, kompetencja to całość tych wymagań.
Kompetencja komunikacyjna oznacza dwa rodzaje: kompetencje sformalizowane i niesformalizowane. Pierwszy to podstawa ściśle określonych zasad komunikacji. Z reguły w każdej organizacji jest ona własna i jest ustalana na piśmie i stanowi ważną część kultury korporacyjnej. Niesformalizowany rodzaj kompetencji komunikacyjnych nie jest udokumentowanymi zasadami, które jako reguły działają jako cechy określonej kultury lub grupy ludzi. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne zasady są zawarte w kompetencjach komunikacyjnych i nie istnieją one we wszystkich sytuacjach. W zależności od środowiska, w którym odbywa się komunikacja, ulegnie ona znacznym zmianom.
Komponenty kompetencji komunikacyjnych
Komponenty kompetencji komunikacyjnych są dość obszerne. Kiedy opracowywany jest system wymagań, zwykle obejmuje on następujące komponenty:
- znajomość cech i problemów osób, z którymi musisz się komunikować w trakcie pracy;
- posiadanie pewnych taktyk komunikacyjnych;
- umiejętność analizowania gestów, mimiki i intonacji;
- posiadanie przynajmniej podstaw oratorium;
- posiadanie strategii komunikacyjnych;
- umiejętność gaszenia konfliktów na samym początku;
- posiadanie pewnego rodzaju słownictwa;
- umiejętność rozumienia uczuć i zainteresowań innej osoby;
- umiejętność organizowania i negocjowania;
- umiejętność przestrzegania zasad etycznych i etykiety;
- niektóre umiejętności aktorskie;
- aktywne umiejętności słuchania;
- piśmienna mowa pisemna;
- opracowano mowę ustną;
- zaufanie do głosu;
- pojemność empatii;
- umiejętność argumentowania swojego punktu widzenia.
Taka struktura kompetencji komunikacyjnych jest uniwersalna i dotyczy większości znaczących stron istotnych dla wydajnej komunikacji.