Autyzm dziecięcy
Kiedy po raz pierwszy usłyszeli diagnozę "autyzmu" skierowaną do ich dziecka, wielu rodziców zgubiło się i poddało. W końcu oznacza to, że bardzo trudno będzie znaleźć wspólny język z dzieckiem, a może się to w ogóle nie wydarzy. Ale dźwięk alarmu nie jest nieaktywny! Zespół wczesnego autyzmu można leczyć i korygować. Jest więc szansa, aby dać dziecku normalne, szczęśliwe i pełne życie! W tym artykule podzielimy się pewnymi faktami i szczegółami zajęć z dziećmi z autyzmem.
Autyzm wczesnego dzieciństwa - objawy i przyczyny
Po raz pierwszy autyzm dziecięcy otrzymał swój opis w 1943 r. Dzięki dr L. Kannerowi. Zbadał kilka przypadków choroby i ujawnił we wszystkich z nich ogólne oznaki autyzmu dziecięcego: niemożność kontaktu z otaczającymi oczami, prawie całkowity brak mimikry, niezwykłą reakcję na zewnętrzne bodźce, stereotypowe zachowanie.
Rodzice, którzy podejrzewają rozpoznanie autyzmu dziecięcego u swoich dzieci mogą zauważyć następujące objawy od niemowlęctwa:
- nie ma potrzeby komunikacji z dzieckiem;
- zaburzenie mowy;
- monotonna aktywność;
- strach przed czymś nowym.
Ponadto dzieci z zespołem autyzmu mogą wykazywać agresję, odmawiać lub nie wiedzieć, jak chodzić, nie uśmiechają się i nie rozpoznają emocji na twarzach innych osób, często mają skłonność do organizowania przedmiotów i tworzenia własnych specjalnych rytuałów, jedzenia, ubieranie itp. Wszystkie te objawy są wykrywane do trzech lat. A kiedy są zauważane po raz pierwszy, ważne jest, aby nie mylić ich z podobnymi przejawami innych zaburzeń psychicznych. Pomoże to w diagnozie dzieci z autyzmem:
- Upośledzenie umysłowe - chociaż początkowo spadek inteligencji i podobne do RDA (autyzm wczesnego dzieciństwa), ale w przeciwieństwie do niego, dzieci cierpiące na, powiedzmy, zespół Downa, za pomocą wszelkich środków starają się nawiązać kontakty i emocjonalne relacje z innymi.
- Schizofrenia u dzieci - Początkowo autyzm był dokładnie interpretowany jako podtyp schizofrenii. Jednak dzieci z autyzmem nie wykazują żadnych zaburzeń z towarzyszącymi złudzeniami lub halucynacjami. Ponadto schizofrenia wieku dziecięcego zaczyna się rozwijać po okresie normalnego rozwoju.
- Zaburzenia dezintegracji. Autyzm ma bardzo duże podobieństwo do dwóch zespołów, ale po bliższym zbadaniu tylko niektóre z ich cech są podobne:
- Zespół Gellera. Rozpoznano go dopiero w wieku 3-4 lat, gdy normalnie rozwijające się dziecko staje się rozdrażnione i nieposłuszne, szybko traci zdolności motoryczne, mowę i cierpi na obniżenie inteligencji.
- Zespół Retta. Zdiagnozowana z tą chorobą utrata ukierunkowanych działań rękami, obniżona inteligencja i inne objawy neurologiczne pojawiają się dopiero po 6-20 miesiącach względnie prawidłowego rozwoju.
Autyzm dziecięcy - leczenie
Problem autyzmu dziecięcego polega na tym, że pomimo dobrze zbadanych objawów, podejście do każdego dziecka cierpiącego na to zaburzenie musi być zindywidualizowane. Co więcej, na 10 000 populacji choroba ta występuje tylko u 2-4 dzieci. Rodzice, u których zdiagnozowano autyzm u dzieci, powinni zrozumieć, że ich dziecko będzie wyjątkowe na całe życie. Im wcześniej rozpocznie się korekta, tym szybciej dziecko znajdzie wspólny język ze światem, który go otacza.
Zajęcia dla dzieci z autyzmem mają dzisiaj kilka opcji. Klasyczna psychoterapia pomaga dziecku poradzić sobie ze swoimi lękami, nawiązać kontakt z innymi, usunąć psychologiczne bariery itp. Popularna dziś tolerancja delfinów jest również 
pomaga aktywnie nawiązywać komunikację między dzieckiem a ptactwem wodnym, dzięki czemu dziecko przestaje postrzegać otoczenie jako zagrożenie. Leczenie farmakologiczne ma na celu zmniejszenie objawów, które zaostrzają słabą adaptację społeczną. Należą do nich agresja, impulsywność, nadpobudliwość itp.
Pomoc dla autystycznego dziecka powinna być ciągła. Rodzice, którzy mają takie specjalne dzieci, powinni pamiętać, że ich dzieci zawsze będą się różnić od tych, które są wokół nich. Autyzm nie jest jednak zdaniem, ale szansą spojrzenia na świat przez różne oczy. Oczami jego dziecka.