Bezczelność jest drugim szczęściem

Czy, szepcząc człowieka, który wyciszył się bez kolejki, psychicznie dodać znak zapytania do niezadowolonej "bezczelności - drugiego szczęścia"? Albo bezwarunkowo wierzymy, że tak jest, ale z jakiegoś powodu to "drugie szczęście" jest czymś nieprzyzwoitym i nieosiągalnym dla nas.

Zastanówmy się wspólnie, czy zuchwałość jest tak zła, jak się uważa. I gdzie jest ta linia, gdy chodzi o odwagę, by coś zrobić, mówimy, że jest to zuchwałość i arogancja.

Na początek pomyśl o swoim stosunku do bezczelności: czy uważasz to za drugie szczęście, wadę lub coś, co byłoby dla ciebie bardzo przydatne. Wielu ludzi obwinia za tę jakość, ale są tacy, którzy zastanawiają się, jak rozwinąć arogancję.

Bezczelność nie jest wadą?

Lub wice? Zastanówmy się: większość z nas zachowała się bardziej arogancko w dzieciństwie, dopóki rodzice nie wpoili w nas poczucia winy. Bardzo mała odwaga znika z niego i jest diagnozowana jako dziecinna bezpośredniość. Ale natychmiastowość przekształca się nagle w arogancję, arogancję, a nawet problem jawnej niegrzeczności, a krąg tego, co jest uważane za przyzwoite, ostro się zawęża. W dorosłym, niezależnym życiu, w granicach bezczelności, każdy stawia na siebie, ale jak duże są one zależne głównie od rodzicielstwa.

Co oznacza zuchwalstwo? To jest zuchwałość, a także przekonanie osoby, że zasługuje na najlepsze. W tym kontekście nie brzmi to tak źle, ponieważ nie ma nic złego w pragnieniu wydobycia jak największego życia z życia. Nic dziwnego, że mówią, że bierze się arogancja miasta, ponieważ nasza historia, jak gdyby, nie była odważna na ziemi.

Inną rzeczą jest, gdy dana osoba nie zna środka i nie ma ograniczeń co do jego bezczelności. Jeśli chodzi o utratę szacunku dla innych, zdrowa arogancja ustępuje miejsca bezceremonialności. A potem pojawia się pytanie, jak sobie poradzić z taką bezczelnością.

Jak oprzeć się arogancji?

W większości przypadków ten, którego zachowanie uważamy za bezwstydne, nie jest świadomy, że robi coś, na co cię nie stać. To znaczy, to nie ten drugi stawia cię wyżej, ale sam siebie poniżasz. Początek bezczelności - bardzo konwencjonalna koncepcja. Jednak zdarza się, że mamy do czynienia z szczerością i nie umiemy reagować na arogancję.

Na początek spróbuj zrozumieć, czy brak szacunku wobec innych jest rzeczywiście obecny w zuchwałym zachowaniu. Jeśli bezczelność jest wynikiem braku szacunku, nie wahaj się umieścić osoby, która Cię nakamivshey w swoim miejscu. Szczególnie, jeśli po rozstaniu jesteś oburzony i mówisz o możliwych odpowiedziach, które pozostały niewypowiedziane. W końcu okazuje się, że nie tylko bezczelna osoba uważa cię za niegodną, ale i ciebie samego.
Bardzo często grubiaństwo jest udawane, a pojawia się w wyniku niepewności. Jeśli złapiesz tę notatkę w zachowanie innej osoby prawa, łatwiej będzie ci dostrzec, że jego próby objęcia trudnych miejsc zbroją zuchwalstwem i zuchwałością.
Jeśli to możliwe, staraj się unikać aroganckich ludzi lub przynajmniej zminimalizuj komunikację.

I na koniec, jeśli masz do czynienia z arogancją na każdym kroku, zastanów się, co jest nie tak z twoją samooceną i światopoglądem. Być może wybrałeś pozycję ofiary, a ponieważ otaczasz się, siadasz na szyi. Łobuzy, oszustów, oszustów i oszustów - wszyscy ci ludzie czują się łatwo obrażeni ich zachowaniem. Dlatego najlepszym sposobem na walkę z arogancją jest kochać i szanować siebie!