autyzm nietypowy u dzieci Pomimo faktu, że objawy autyzmu u dzieci pojawiają się zawsze w pierwszych latach życia, niektórzy rodzice mogą nawet przez dłuższy czas nie podejrzewać, że ich dziecko jest czymś różnym od innych. Jeśli dziecko cierpi jedynie z niewielkimi zaburzeniami psychiki i społecznymi interakcjami, może rozwinąć się normalnie i nie dać powodu troski matce i ojcu, jednak po pewnym czasie objawią się oznaki choroby.

W tym stanie rzeczy, gdy objawy autyzmu występują u dzieci w wieku powyżej 3 lat, mówią o nietypowej manifestacji tej dolegliwości. W tym artykule powiemy, jaka jest różnica między autyzmem atypowym a autyzm wczesnego dzieciństwa,objawy co widać niemal od samego urodzenia dziecka.

Objawy SARS

Głównym objawem takiej choroby, jak autyzm, w jakiejkolwiek formie, jest naruszenie interakcji społecznych. Tymczasem jeśli autystyczne dziecko, które cierpi na tę chorobę od samego początku, nie próbuje wchodzić w interakcje z ludźmi wokół siebie i nie widzi potrzeby dla siebie, to dziecko z atypowym autyzmem próbuje komunikować się z innymi ludźmi, ale nie rozumie, jak prawidłowo zbudować proces komunikacja z innymi.

W większości przypadków autyzm atypowy występuje bez upośledzenia umysłowego. Te dzieci aktywnie rozwijają swoje zdolności intelektualne, ale mogą być niezwykle trudne do zastosowania w praktyce. Łącznie z tym może wiązać się z innymi objawami choroby, a mianowicie:

  • niewystarczające słownictwo w twoim wieku;
  • niezdolność zrozumienia myśli i uczuć innych;
  • niezdolność do wyrażania własnych emocji;
  • nadmierna drażliwość, niekompetencja i nieelastyczność myślenia.

Niestety, czasami autyzm atypowy występuje również w przypadku upośledzenia umysłowego, co jest główną postacią choroby, ale zdarza się to rzadko.

Prognozy rozwojowe dla autyzmu atypowego nietypowe prognozy rozwoju autyzmu

Co do zasady, nietypowe zaburzenie spektrum autystycznego nie uniemożliwia pełnego rozwoju dziecka. Oczywiście, w pewnym sensie ten dzieciak będzie inny niż jego rówieśnicy, ale mimo to będzie mógł odwiedzać zwykłe placówki dziecięce, tak jak wszyscy inni.

Obecnie nie ma metod leczenia tej choroby. Tymczasem chore dziecko będzie musiało być obserwowane przez neurologa na całe życie, aby nie przegapić dolegliwości i zastosować odpowiednie metody leczenia objawowego w odpowiednim czasie.