Wielu psychologów, psychoneurologów i neuropatologów pracuje nad zespołem deficytu uwagi. Próbują ustalić przyczynę wzrostu liczby dzieci z niedojrzałością funkcji uwagi, a także znaleźć skuteczne sposoby leczenia tego stanu.
Pod zaburzeniem deficytu uwagi rozumie się zaburzenie behawioralne neurologiczne osobowość , charakteryzujący się niezdolnością koncentracji uwagi. To zaburzenie nazywa się wrodzonym. Często łączy się z nadaktywnością.
Podczas gdy dziecko nie chodzi do szkoły, nadmierna mobilność i nieposłuszeństwo mogą być postrzegane jako cecha jednostki. Ale kiedy dziecko chodzi do pierwszej klasy, te cechy jego zachowania stają się przeszkodą w nauce. To w pierwszej klasie rodzice takiego dziecka po raz pierwszy słyszą o zaburzeniu nadpobudliwości psychoruchowej.
Ten problem jest związany z dość dużą liczbą studentów. Od 5 do 10% uczniów szkół podstawowych i średnich nie jest w stanie w pełni i przez dłuższy czas koncentrować uwagi, znajdować wspólny język z kolegami z klasy, dobrze się zachowywać i uczyć. I na 10 nadaktywnych dzieci 9 mężczyzn będzie płci męskiej. Okazuje się, że w prawie każdej klasie jest 1-3 dzieci z tym zespołem.
Niektóre objawy mogą występować u dzieci w wieku przedszkolnym. O objawach zespołu niedoboru uwaga nadaktywność można powiedzieć, jeśli większość objawów występuje.
Wyróżnia się następujące objawy zaburzeń koncentracji uwagi:
Przyczyny tego zespołu nie są w pełni zrozumiałe. Wśród rzekomych przyczyn naukowców nazywa się:
Attention Deficit Disorder rozwija się w dzieciństwie, a jeśli nie jest leczone, staje się zaburzeniem deficytu uwagi u dorosłych.
Objawami zaburzeń koncentracji u dorosłych są:
Czasami psychiatrzy leczą dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi. Przepisują leki, dzięki którym dziecko jest spokojniejsze i posłuszne. Jednak po zniesieniu leków wszystkie problemy powracają, ponieważ psychiatrzy próbują poradzić sobie z dochodzeniem, ale nie z powodu syndrom.
Psychoneurolodzy zalecają inny sposób walki z deficytem uwagi: