Psychologia i związki Samorozwój

Zakotwiczanie

Zakotwiczenie jest prostą techniką, która może pomóc uwolnić się od lęków, zwątpienia, kompleksów lub ataków agresji. Technika kotwiczenia pochodzi od NLP - programowania neuro-lingwistycznego, który jest jednym z najpopularniejszych obszarów psychologii praktycznej i psychoterapii, który mimo powszechnej sławy nie uzyskał uznania akademickiego.

Zakotwiczenie w NLP

Aby lepiej zrozumieć istotę tego zjawiska, rozważmy proste przykłady życia. Pamiętaj, czy masz specjalną piosenkę, która jest przypomnieniem szczęśliwego wydarzenia? Czy jakiś zapach, który kojarzysz tylko z jedną osobą? Lub wrogość do utworu, który był na budziku przez długi czas? Wszystko to jest kotwiczne.

Technika kotwiczenia jest zasadniczo świadomym rozwinięciem nabytego odruchu. Jest to bardzo prosta technika, którą wszyscy posiadamy na poziomie intuicyjnym.

Aby stworzyć kotwicę, nie zawsze trzeba powtarzać akcję wiele razy - czasami wystarczy, ale bardzo jasny przypadek (i to nie ma znaczenia - jest bardzo radosny lub bardzo bolesny). Każde wydarzenie, które wywarło na Tobie wrażenie, jest ostatecznie zakotwiczone.

Jak działa metoda zakotwiczenia?

Aby użyć tej techniki, konieczne jest jedynie skojarzenie w myślach jakiegoś elementu ze specjalnym stanem, myślami lub emocjami. Praktycznie wszystkie narządy zmysłów mogą być zaangażowane w ten proces - tj. Możesz użyć zarówno wizualnych, jak i słuchowych oraz węchowych i kinestetycznych czynników.

Świadoma praca z tym jest dość prosta, a wyniki na pewno Ci się spodobają. Wykonaj następujące czynności:

  1. Aby rozpocząć, wybierz reakcję, którą chcesz nazwać (powiedz, uspokój).
  2. Zatem pamiętaj, do jakiego rodzaju percepcji należysz - wizualizacje, dźwięki czy kinestetyki? Najlepiej wybrać czynnik Zakotwiczenie w NLP z kategorii najbliższej.
  3. Wybierz odpowiedni sygnał na podstawie wyników poprzednich odbić (powiedz dotknij płatka ucha).
  4. Połącz ze sobą sygnał i określ siebie (kiedy jesteś tak spokojny i zrelaksowany, jak to możliwe, dotknij płatka ucha - warto kilka razy powtórzyć).

Wykonaj test: kiedy pojawi się sygnał, powinno pojawić się właściwe uczucie (gdy dotykasz ucha, uspokajasz) Uważa się, że musisz wybrać najbardziej dostępne sygnały - zazwyczaj jest to dotyk. Staraj się, aby twoje kotwice nie zachodziły na siebie, tzn. Jeden sygnał stanowił tylko jeden stan.