Analiza dla dysbakteriozy u niemowląt - wszystkie cechy badania
Jelito cienkie każdej osoby zamieszkuje indywidualny zestaw mikroorganizmów odpowiedzialnych za procesy trawienne i funkcjonowanie układu odpornościowego. Dysbacteriosis (dysbioza) to zmiana stosunku tych drobnoustrojów. Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją chorób warunek ten nie jest uznawany za patologię.
Dysbakterioza u niemowląt - przyczyny
Podczas rozwoju wewnątrzmacicznego jelita dziecka są całkowicie jałowe. Podczas porodu wchodzą w niego pierwsze mikroorganizmy (od matki). Ich liczba i różnorodność stopniowo wzrasta z powodu karmienia piersią, całowania i dotykania. Mikroby te tworzą normalną mikroflorę jelita cienkiego. Dysbakterioza u dziecka może rozwinąć się w następujących przypadkach:
- przyjmowanie antybiotyków (przez kobietę lub dziecko);
- infekcja;
- brak karmienia piersią;
- późniejszy wniosek;
- interwencje chirurgiczne;
- wcześniactwo;
- krzywica;
- hipotrofia;
- pierwotny niedobór odporności;
- niedokrwistość i inne niekorzystne czynniki.
Dysbakterioza u dziecka - objawy
Nie można wykryć badanego stanu u niemowlęcia. Współcześni lekarze podkreślają, że dysbioza u noworodka jest nieprawidłową diagnozą. Mikroflora u niemowląt dopiero zaczyna się formować, więc niesłuszne jest wyciąganie wniosków na temat jej stanu. Ilościowe i jakościowe wskaźniki biocenozy jelitowej są bardzo indywidualne i ciągle się zmieniają, nie można ich odpowiednio ocenić nawet u dorosłych.
W ciężkich przypadkach zaburzeń mikroflory istnieją wyraźne oznaki, ale w tej sytuacji mówią o ostrych infekcjach bakteryjnych, a nie o dysbiozie. Specyficzne objawy patologii:
- nieprzyjemny zapach jamy ustnej;
- nadmierne wydzielanie śliny;
- alergiczne zapalenie skóry ;
- wymioty;
- podwyższona temperatura ciała;
- wolny przyrost masy;
- lęk;
- częste biegunki, następnie zaparcie;
- zapalenie jamy ustnej ;
- Kandydoza błon śluzowych jamy ustnej;
- letarg;
- brak apetytu.
Ważne jest, aby nie mylić infekcji jelit ze standardową adaptacją układu pokarmowego dziecka w nowych warunkach. W przypadku niemowląt następujące objawy są całkiem normalne:
- żółty, zielonkawy, brązowy i ciemny kał;
- obecność niewielkiej ilości śluzu, piany i krwawych żył w kale;
- krótkotrwałe wzdęcia i wzdęcia;
- niedomykalność po karmieniu ;
- powtarzający się kolka w jelicie;
- częste zmiany w konsystencji i ilości stolca.
Jakie analizy przekazują dziecku dysbakteriozę?
Gastroenterolodzy i pediatrzy przepisują laboratoryjne badanie zawartości pieluchy. Klasyczna analiza kału na dysbakteriozie u niemowlęcia nie jest zbyt pouczająca, a niektórzy postępowi lekarze nazywają go absolutnie bez znaczenia. Niezbędne mikroorganizmy znajdują się na błonie śluzowej ciemieniowej jelita. Zapewniają prawidłowe trawienie pokarmu i wchłanianie użytecznych związków chemicznych do krwioobiegu. Kał tworzy się w świetle jelita z resztek pożywienia.
Analiza pod kątem dysbakteriozy u niemowląt ma jeszcze jedną wadę - w kontakcie z powietrzem, który nieuchronnie pojawia się podczas zbierania kału, większość beztlenowych mikrobów umiera. Ich koncentracja w wynikach standardowego badania bakteriologicznego jest zawsze zaniżona i nie odzwierciedla rzeczywistości. Jeśli materiał został dostarczony do laboratorium po zalecanych terminach, nie pozostają w nim mikroorganizmy beztlenowe.
Bardziej pouczająca analiza to biochemiczne badanie kału. W procesie jego realizacji bakterie nie są liczone, ale określa się stężenie produktów ich życiowej aktywności. Wszystkie drobnoustroje uwalniają metabolity lotnych kwasów tłuszczowych (propionowych, octowych, oleistych). Po stwierdzeniu ich objętości można przyjąć stosunek jakościowy i ilościowy mikroflory.
Co pokazuje analiza dla dysbakteriozy u dziecka?
Teoretycznie opisane badanie powinno dostarczyć informacji na temat biocenozy w jelicie. W praktyce analiza bakteriologiczna odzwierciedla jedynie skład mikrobiologiczny kału. Ta diagnoza dysbioza jest podobna do omówienia mebli w mieszkaniu na podstawie zawartości pojemnika. Badania biochemiczne pomagają wyciągnąć wnioski na temat obecnego stanu mikroflory, ale nie można ocenić, jak normalny jest dla konkretnego dziecka.
Jak wykonać test na dysbakteriozę u niemowląt?
W przypadku rozpatrywanej procedury konieczne jest dostarczenie najbardziej świeżego porannego kału otrzymanego w laboratorium, nie wcześniej niż 2 godziny. Jak zdać test na dysbioza dla dziecka:
- Przez 4-7 dni przed pobraniem materiału nie wprowadzaj nowych produktów do diety dziecka.
- Tymczasowo wykluczyć przyjmowanie jakichkolwiek leków, zwłaszcza tych wpływających na trawienie. Nie wchodź do świecy, nie wkładaj lewatywy.
- Zbierz co najmniej 8-10 g kału.
- Umieścić go w specjalnym sterylnym pojemniku z pokrywką.
- Natychmiast przenieś kał do laboratorium. Jeśli na dworze jest gorąco, użyj torby lub torby chłodniczej.
Analiza na dysbacteriosis w grudnichka - jak zbierać?
W tym przypadku kalka z jednorazowej pieluchy jest niepożądana do przekazania. Pediatrzy zalecają przeprowadzenie analizy dysbakteriozy u dziecka z maksymalnie czystego materiału biologicznego bez zanieczyszczeń. Będzie to wymagało pewnego inwentarza i opieki rodziców. Jak prawidłowo przekazać dziecku analizę dysbakteriozy:
- Jeśli dziecko zachoruje w określonym czasie, konieczne jest, aby w tym czasie zdjąć z niego pieluchę i położyć ją na czystej tkaninie ceramicznej. Po ewakuacji z jelita zbieraj kał.
- Przyspieszenie procesu wypróżniania pomoże w masażu, gimnastyce (podgibanie nóg do pępka), układaniu na brzuchu.
- Kiedy okruchy mają problemy z ruchem jelit, będą musiały go pobudzić. Należy umieścić dziecko na czystej tkaninie ceramicznej i włożyć sterylną rurkę wyładowczą do odbytu na wysokości 0,5-1 cm. Końcówka urządzenia jest rozmazana olejem wazelinowym. W ciągu 3-5 minut jelita należy opróżnić.
- Otrzymany biomateriał zbiera się za pomocą łyżki, która jest dostarczana wraz z pojemnikiem medycznym.
Analiza kału do dysbioza - dekodowanie u dzieci
Wyjaśnij wyniki badań laboratoryjnych, jeśli specjalistyczne, niezależne próby zrobienia tego i rozpoczęcia leczenia nie doprowadzą do niczego dobrego. Rodzice nie powinni brać zbyt poważnie analizy dysbioza u niemowląt - odszyfrowanie składu kału nie odzwierciedla rzeczywistego stanu flory w jelicie. Podczas gdy biocenoza się rozwija, nawet chorobotwórcze mikroorganizmy mogą występować w odchodach dziecka, nie szkodząc zdrowiu dziecka.
Interpretacja analizy dla dysbakteriozy u niemowląt - norma
Wspomniano wyżej, że skład mikroflory jelitowej jest indywidualny, a w przypadku małych dzieci jego definicja jest bez znaczenia. Wskaźniki te przedstawiono w celach informacyjnych. Laboratoryjne normy analizy dla dysbakteriozy u niemowląt:
- lactobacilli - 106-107;
- bifidobakterie - 1010-1011;
- esherichia - 106-107;
- peptostreptococcus - 103-105;
- bacteroides - 107-108;
- enterokoki - 105-107;
- Clostridium - do 103;
- saprofityczne gronkowce - do 104;
- kandydat - do 103;
- patogenne gronkowce i enterobakterie - nieobecne.
Enterococci w analizie dysbakteriozy u niemowląt
Tego rodzaju mikroorganizmy są niezbędne do prawidłowego trawienia węglowodanów, produkcji witamin i wspomagania odporności. Dobrze, jeśli zostały ujawnione przez analizę dysbakteriozy - dekodowanie u dzieci z dopuszczalną wartością enterokoków świadczy o prawidłowym trawieniu pokarmu i normalnej kolonizacji jelita niezbędnymi drobnoustrojami. Gdy opisane bakterie są więcej niż ustalony wskaźnik, to również nie jest straszne. Analiza dla dysbakteriozy u niemowląt jest względnym parametrem diagnostycznym. Przekroczenie ogólnie przyjętych norm nie jest uważane za oznakę choroby.
Clostridia w analizie dysbakteriozy u niemowląt
Prezentowane drobnoustroje biorą udział w przetwarzaniu białek. Wydają specjalne substancje chemiczne, które stymulują perystaltykę jelit i zapewniają regularną ewakuację stolca. Analiza dla dysbioza u dzieci musi zawierać w wynikach clostridia. Nie martw się, jeśli ich liczba jest wyższa lub niższa niż normalnie. Stężenie tych mikroorganizmów zmienia się w zależności od objętości białka spożywanego przez dziecko.
Proliferacja w analizie dysbiozy dziecka
Termin ten często przeraża młodych rodziców, ale nie ma w tym nic niebezpiecznego. Proliferacja jest często wskazana, gdy przeprowadza się analizę dysbakteriozy jelitowej - dekodowanie u dzieci oznacza, że ilość niektórych drobnoustrojów przekracza normalną wartość. Kolonie tych mikroorganizmów mają skłonność do aktywnego wzrostu i rozmnażania w sprzyjających warunkach.
Czy muszę leczyć dysbakteriozę u dziecka?
Ten stan nie jest chorobą, dlatego nie wymaga terapii. Postępowi pediatrzy nie przepisują nawet analizy kału na dysbakteriozy u dziecka, uważając je za nieinformatywne. Podczas gdy dziecko rośnie, mikroflora jelitowa ciągle się zmienia, dostosowując się do nowej żywności. W końcu zostanie ustanowiony już w wieku dorosłym. Analiza kału na dysbacteriosis u niemowląt ma znaczenie tylko wtedy, gdy istnieje podejrzenie ostrego infekcja jelit , ale w takich przypadkach występują określone objawy.