Choroba ta jest niespecyficznym stanem zapalnym spowodowanym zakażeniem drobnoustrojami, któremu towarzyszy tworzenie ropnych martwiczych jam. Ropień płuc rozwija się, wprowadzając patogeny do jamy. Najczęściej przyczyną choroby jest aktywność Staphylococcus aureus, bakterii beztlenowych i bakterii Gram-ujemnych. Obecność procesów zapalnych w nosogardzieli zwiększa ryzyko infekcji.
Objawy choroby są różne dla etapu powstawania ropnia i po jego pęknięciu. Ostry ropień w pierwszym etapie objawia się w postaci takich skarg pacjenta:
Po przebiciu się ropy następuje wyraźna poprawa stanu pacjenta:
Objawy przewlekłego ropienia płuc charakteryzują się uporczywym kaszlem i uwolnieniem ropnej plwociny. Niektóre objawy pozostają nawet na etapie remisji:
Z czasem pojawiają się zewnętrzne zmiany w ciele pacjenta:
Wraz z zaostrzeniami:
Przedłużający się przebieg przewlekłej postaci choroby może prowadzić do rozwoju:
Wykrywanie choroby i diagnozowanie odbywa się na podstawie obiektywnych badań, radiografii, badań laboratoryjnych, bronchoskopii i tomografii komputerowej.
Przy obiektywnej diagnostyce zwracaj uwagę na:
Bronchoskopia umożliwia badanie charakteru ropy w celu określenia jej mikroflory i przepisania odpowiednich antybiotyków.
Przy pomocy PKT ustala się dokładne położenie jamy, a nawet obecność w niej płynu.
Badanie rentgenowskie jest głównym elementem rozpoznania w celu ustalenia leczenia ropnia płuc. Procedura ujawnia naciekowe ciemnienie, które ma wypukłości na granicach. Obecność w jamie opłucnej płynu wskazuje na włączenie do procesu zapalnego opłucnej.
Przeprowadzenie ogólnego badania krwi ujawnia wzrost ESR, przesunięcie postaci leukocytów w lewo i hipo-ulbuminemię. Często z analiza anemia . W badaniu moczu znajdują się leukocyty.
Pacjent musi być hospitalizowany. Ważnym zadaniem podczas zabiegu jest zapewnienie świeżego powietrza, ponieważ często przepisuje się inhalację tlenu.
Terapia polega na eliminacji ropy, pozbyciu się objawów zatrucia i wzmocnieniu funkcji ochronnych.
Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia zalecana zgodnie z wrażliwością bakterii na leki.
Myto, przebycie przezklatkowe i fibronchoskopię są również szeroko stosowane.