Czy masz rozmowne dziecko?
Gdy tylko maleństwo skończy rok, wszyscy wokół niego stają się aktywnie zainteresowani, a kiedy zaczyna mówić? Większość tej radosnej chwili rodzice czekają. I tak, dziecko zaczyna wymawiać jego pierwsze słowa a następnie zdania. Jednak po roku lub dwóch od niektórych matek można usłyszeć skargi, że dziecko jest nadmiernie rozmowne. Wyraził wszystkie swoje myśli, plany, komentarze na temat tego, co zobaczył. W rzeczywistości nadmierna gadatliwość dziecka jest niezwykle męcząca zarówno dla rodziców, jak i nieznajomych. Ponadto mogą za tym stanąć poważniejsze problemy.
Przyczyny dziecięcej gadatliwości
- Ciekawość Mały badacz interesuje się wszystkim, co się dzieje. Fakt, że dla dorosłego nie ma znaczenia, dziecko może wzbudzić prawdziwe zainteresowanie, morze emocji, a zatem milion pytań. Trzy-czterolatkom nie należy odmawiać komunikacji. Bez względu na to, jak bardzo chcesz być w ciszy, nie możesz odmówić uwagi okruszkowi.
- Przykład dorosłych . Nie ma sensu narzekać, że masz bardzo gadatliwe dziecko dorastające, jeśli sam nie masz odwrotu do często i nie zawsze w porę mówić. Dziecko jest lustrem relacji i rodzinnych wzorców komunikacyjnych. Obserwując wielogodzinne rozmowy matek z przyjaciółmi, miękisz absorbuje ten wzór zachowania, uznając go za normę. Tak, aw przedszkolu znudzeni opiekunowie, którzy nie mają odwagi omawiać pilnych problemów, często stanowią przykład nadmiernej gadatliwości wobec dzieci.
- Powierzchowne myślenie . Jeśli dziecko mówi dużo i szybko, oznacza to, że nadal nie wie, jak zbudować linię znaczącej rozmowy. Wypowiadanie głośniejszych słów szybciej niż doprowadzenie myśli do logicznej jasności, nieświadomie pozbawia się zdolności do prawidłowego myślenia. W przyszłości może to uniemożliwić ci dobre studiowanie, ponieważ "na górze" udzieli ci pochopnych odpowiedzi. I polegać na fakcie, że rozmowa ze swoim rozmówcą będzie piśmienna, niekonieczna.
- Nadpobudliwość . Jeśli jesteś pewny, że diagnoza jest prawidłowa, to bez pomocy neurologa, psycholog (w rzadkich przypadkach, psychiatra) nie wystarczy.
- Nie pozwól dziecku mówić szybko . Zatrzymaj przepływ mowy dziecka, prosząc Cię, aby wyrażał się wolniej, w krótszej formie i wyraźniej wyrażał myśli. Jednak krzyk i wymagające milczenie nie wchodzi w grę. Tak, dziecko przestanie, ale nie dlatego, że zdał sobie sprawę z niedoskonałości swojej mowy, ale z poczucia strachu. Nieco później, gdy mama się uspokoi, znów zacznie gadać bez słowa. Zadaniem rodziców jest przekazanie okruchów, że nie chodzi o to, o czym mówi, ale o to, jak i co dokładnie mówi.
- Gry logiczne . Często graj z dzieckiem w grze, w którym musisz myśleć o każdym ruchu lub akcji. "Pytanie-odpowiedź", zagadki, łamigłówki, szarady - świetne rozwiązanie. Zaproponuj dziecku, aby zrobił coś, co wyklucza możliwość porozmawiania. Na przykład pozwól czasopismu podświetlić konkretne słowo lub cyfrę w Twoim ulubionym kolorze.
- Sekrety i tajemnice. Dzieci uwielbiają być strażnikami.
wszelkiego rodzaju tajemnice. Naucz dziecko, aby "trzymało język za zębami", dodając do listy tajemnic te tematy, których nie można omawiać z osobami z zewnątrz. Dlaczego babcie przy wejściu wiedzą, gdzie pracuje tata i ile on dostaje, czy kłócą się twoi rodzice i kto przyszedł cię wczoraj odwiedzić? Dziecko poczuje się jak tajny agent, a ty uratujesz siebie i swoją rodzinę przed dyskusjami.
Jeśli z czasem sytuacja się nie zmieni, a dziecko będzie kontynuowało czat bez zatrzymywania się, pogódź! Taka jest jego postać. Pozostaje tylko w skrajnych przypadkach uciec się do toffi lub słodyczy, które nawet na kilka minut pozwolą ci uratować się od przepływu mowy.