Zachowanie ofiar jest jedną z odmian zachowania na granicy. Chodzi o sytuacje, w których zachowanie osoby powoduje przestępstwo. Podstawą koncepcji wiktymologii była łacińska "ofiara" - ofiara. Ta koncepcja jest zbiorem nabytych przez człowieka fizycznych, mentalnych i społecznych cech i znaków, które zwiększają prawdopodobieństwo przekształcenia go w ofiarę przestępstwa lub destrukcyjnych działań.
Przyczyny zachowań ofiar są najczęściej przypisywane predyspozycjom osoby do zostania ofiarą. Często to zachowanie objawia się nieświadomie, spontanicznie.
W naszych czasach istnieją różne możliwości klasyfikacji zachowania ofiary, ale jednolity system klasyfikacji nie został jeszcze przyjęty. V.S. Mińsk, biorąc pod uwagę mechanizm zachowania ofiar, zwraca uwagę na fakt, że w większości przestępstw o charakterze przemocy zachowanie ofiary wywołało przestępstwo. W toku badania morderstw i poważnych obrażeń ciała stwierdzono, że w większości przypadków (95%), tuż przed incydentem, dochodziło do konfliktu między ofiarą a sprawcą.
D.V. Rihvman uważa, że konieczne jest klasyfikowanie ofiar według wieku, płci, statusu społecznego, cech moralnych i psychologicznych, a także wagi przestępstwa i stopnia winy ofiary.
Osoby zagrożone staniem się ofiarami wykazują różne rodzaje zachowań ofiar:
Psychologia zachowania ofiary może być odzwierciedlona w zgodnych z prawem działaniach i działaniach naruszających prawo, może mieć minimalny wpływ na trwającą zbrodnię i może odgrywać w niej decydującą rolę.
Wraz z powyższą klasyfikacją, Rivman ustrukturyzował to zjawisko, w oparciu o stopień ekspresji ludzkich cech, które determinują jego osobistą ofiarę. W rezultacie opisano następujące rodzaje zachowań ofiar:
Nie ma przestępstwa, z wyjątkiem w ramach systemu karnego "przestępca - ofiara sytuacji". Postępując w ten sposób, zapobieganie problemowi musi przebiegać przez pracę ze wszystkimi trzema wymienionymi elementami. Skuteczne zapobieganie polega na kompleksowym wpływie na wszystkie możliwe czynniki i uwzględnieniu cech charakterystycznych zachowania ofiary. Ogromną rolę w tym odgrywa praca edukacyjna wśród ludności, informująca o możliwych przestępstwach, metodach przestępców, okolicznościach, w których powstają sytuacje przestępcze i skutecznych metodach wyjścia z nich. Ponadto środki zapobiegawcze obejmują środki mające na celu poprawę moralności populacji, zwalczanie niemoralnego sposobu życia. Należy również wspomnieć o znaczeniu profilaktycznej pracy lekarzy z osobami cierpiącymi na choroby nerwowe i psychiczne.