Nietrzymanie moczu po porodzie
Wydaje się, że wszystko się skończyło - długie dziewięć miesięcy, żmudny poród i pobyt w szpitalu. A teraz możesz całkowicie rozpłynąć się w byciu wypełnionym bezgranicznym szczęściem i radością macierzyństwa z twoim małym, bezbronnym okruszkiem. Tak, tego tam nie było ... Czasami zdarza się, że wśród miłych kłopotów dla noworodka, wraz z obowiązkowymi drobnymi problemami intymnymi, jest jeszcze jeden problem, który przyciemnia życie pełne nowych kolorów - nietrzymanie moczu po porodzie.
Najważniejsze w tej sytuacji nie jest powieszenie nosa i zrozumienie, że wszystko można naprawić. W żadnym wypadku nie należy pozwolić, aby wszystko przebiegło pomyślnie, być nieśmiałym i milczeć o swoim delikatnym problemie. Tutaj trzeba działać! Jeśli stanie się to łatwiejsze: nie jesteś sam, na świecie ponad 200 milionów kobiet cierpi na nietrzymanie moczu.
Co to jest nietrzymanie moczu?Nietrzymanie moczu jest stanem patologicznym charakteryzującym się mimowolnym uwalnianiem moczu. Objętość wydalin i ich częstotliwość mogą być różne: od kilku kropli na jeden do dwóch dni przed ciągłym wyciekiem.
Wyróżnia się różne typy tej patologii, ale nietrzymanie moczu po porodzie jest najczęściej stresujące, innymi słowy, wysiłkowe nietrzymanie moczu, to znaczy wydalanie z moczem występuje, gdy ciśnienie w pęcherzu wzrasta powyżej ciśnienia w cewce moczowej (cewka moczowa).
Główną przyczyną tej choroby jest osłabienie mięśni, które blokuje wyjście z pęcherza (zwieracza). Zwykle otwiera się tylko przy korzystaniu z toalety, innym razem jest w stanie ściśniętym.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu objawia się w wykonywaniu najczęstszych działań i ruchów, które wymagają napięcia mięśni. Każde napięcie w mięśniach brzucha może wywołać mimowolny wyciek.
Istnieją trzy stopnie nietrzymania moczu:
- łagodne - objawy nietrzymania moczu są minimalne przy znacznym wysiłku fizycznym;
- średni - mimowolny mocz podczas kaszlu, kichania, śmiechu, szybkiego chodzenia);
- ciężki - mimowolne oddawanie moczu ze zmianą pozycji ciała lub nawet w stanie snu).
Przyczyny nietrzymania moczu po porodzie
Główną przyczyną nietrzymania moczu u młodych matek jest silne rozciągnięcie, utrata elastyczności, osłabienie a nawet zwiotczenie mięśni dna miednicy podczas ciąży i porodu. Zaostrzenie tej sytuacji występuje ze złożonym i przedłużonym porodem, zwłaszcza jeśli płód jest duży, który, przechodząc przez kanał rodny, silnie ściska tkanki miękkie. W wyniku zmiany kąta między pęcherzem moczowym a cewką moczową normalne funkcjonowanie układu moczowego zostaje zakłócone.
Urazy, jakie rodzi kobieta podczas porodu - istniejące łzy i skaleczenia zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia tego rodzaju problemu. Zagrożone są również kobiety wielodzietne.
Często nietrzymaniu moczu po porodzie może towarzyszyć gorączka, ból podczas oddawania moczu oraz wydzielanie mętnego moczu lub moczu z bardzo nieprzyjemnym zapachem. Wszystko to świadczy o zakażeniu dróg moczowych i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Leczenie nietrzymania moczu po porodzie
Leczenie zachowawcze
W przypadku nietrzymania moczu u kobiet zaleca się wykonywanie ćwiczeń na mięśnie krocza. Są one podstawą leczenia zachowawczego. Ta tradycyjna metoda leczenia nie jest inwazyjna i nie gwarantuje 100% wyleczenia, szybkiej poprawy stanu i stabilności pozytywnego efektu.
Uważa się, że prawidłowo wykonane ćwiczenia fizyczne z nietrzymaniem moczu po 8 tygodniach mogą poprawić stan poprzez zwiększenie oporu cewki moczowej, który powstaje w wyniku arbitralnego skurczu mięśni krocza. Ćwiczenia są kombinacją kolejno krótkich i długich skurczów mięśni, które podnoszą odbyt. W zależności od początkowego stanu mięśni pacjent otrzymuje indywidualne ćwiczenia na nietrzymanie moczu.
Przy regularnych ćwiczeniach problemy z nietrzymaniem moczu muszą ustąpić po 3 miesiącach. Jeśli podczas skoku po tym okresie dojdzie do oddawania moczu, należy ponownie skonsultować się z lekarzem, który określi dalsze taktyki leczenia.
Większy efekt końcowy może wynikać z kombinacji ćwiczeń i stymulacji elektrycznej. Jako alternatywę dla ćwiczeń wzmacniających mięśnie dna miednicy można zastosować indywidualny przebieg leczenia za pomocą stożków pochwy, ale ze względu na możliwe działania niepożądane (zapalenie jelita grubego, krwawienie z pochwy, dyskomfort), ich stosowanie jest ograniczone.
Leczenie farmakologiczne
W przypadku nietrzymania moczu po porodzie leczenie farmakologiczne jest niepożądane, przy braku leków bez skutków ubocznych.
Leczenie chirurgiczne
Najskuteczniejszym i gwarantującym długotrwały efekt są chirurgiczne metody przywracania funkcji układu moczowego. Wśród działań w tym obszarze są:
- Urethrocytocervicolexia jest operacją wzmacniającą i stabilizującą komunikację łonowo-pęcherzykową, w wyniku której cewka moczowa i szyjka pęcherza moczowego są utrzymywane w normalnej pozycji. Można go wykonać przez laparoskopowy lub otwarty dostęp;
- Operacje Sling (pętla) są łagodniejszym sposobem przywrócenia funkcji cewki moczowej. Zastosowanie metody swobodnej pętli umożliwia tworzenie dodatkowych podpórek cewki moczowej. Wszczepienie temblaka wykonuje się poprzez nacięcie w pochwie i dwa nakłucia skóry w okolicach pachwinowych i nadoponowych pod wpływem znieczulenia miejscowego. Zaawansowana technicznie operacja trwa 30 minut, natomiast w szpitalu - 1 dzień. Przy prawidłowej diagnozie wysiłkowego nietrzymania moczu skuteczność tej metody sięga 96%.
Aby nieco złagodzić stan choroby, zaleca się wykonanie następujących czynności:
- idź do toalety godzinę, a nie mocz perederzhivaya (zacznij od 1 godziny, stopniowo zwiększając ją do 3 godzin);
- pilnować stolca bez zaparć;
- rzuć palenie;
- stale monitorować wagę, nie dopuszczając do otyłości;
- zrewidować dietę w kierunku produktów, które nie podrażniają pęcherza;
- pić co najmniej 1,5 litra wody dziennie, co zapewni normalne stężenie moczu i nie podrażni pęcherza;
- Wykonuj ćwiczenia Kegla, pod nieobecność chorób zapalnych narządów płciowych;
- używać specjalnych "oddychających" wkładek, które zapobiegają wyciekom i neutralizują nieprzyjemny zapach.
