Teoria konfliktu

Zjawisko konfliktu (w szerokim sensie) jest nieodzowną częścią urządzenia życia. Dotyczy to nie tylko życia gatunków. Konflikty u ludzi, zwierząt i roślin - naturalna sytuacja ich rozwoju. Dla społeczeństwa ludzkiego konflikt jest zachętą do rozwoju społecznego.

Obecnie konflikty są badane przez takie nauki jak socjologia i psychologia . W zasadzie można argumentować, że w ostatnim czasie nauka o konfliktach pojawiła się jako odrębna nauka, której jednak nie można uznać za niezależny obszar wiedzy.

W zachodnioeuropejskiej myśli naukowej przedstawiono wiele współczesnych psychologicznych i socjologicznych teorii konfliktu. Naukowcy reprezentujący różne stanowiska filozoficzne, różne kierunki w psychologii i socjologii, mając różne punkty widzenia, oferują własną wizję i wyjaśnienie tego zjawiska, a także sposoby rozwiązywania konfliktów.

W trakcie badań nad zachowaniami badanych w konfliktach zidentyfikowano typowe wzorce zachowań. Na tej podstawie pojawiła się jedna z nowoczesnych teorii zachowania osobowości w konflikcie (wydaje się, że proponowany pogląd jest najbliższy prawdzie).

Możliwe jest zidentyfikowanie głównych wzorców zachowań osoby w konflikcie.

1. Konstruktywny . Podmiot demonstruje dobrą wolę przeciwnikowi, otwartość, a zarazem wytrwałość i samokontrolę, dąży do rozstrzygnięcia konfliktu; zwięzłe i ostrożne w działaniach i oświadczeniach.
2. Niszczący . Podmiot próbuje zaostrzyć konflikt, dlatego nieustannie lekceważy partnera, negatywnie ocenia przeciwnika; pokazuje podejrzenia wobec przeciwnika, nie przestrzega zasad etycznych, normalnych dla tej społeczności.
3. Conformist . Podmiot wykazuje bierność, niekonsekwencję i skłonność do ustępstw; istnieje również brak konsekwencji w ocenach, osądach i zachowaniach; próbuje uciec od rozwiązywania krytycznych problemów.

Oczywiście każdy z tych modeli zachowania podmiotu w konflikcie determinowany jest przez sam przedmiot konfliktu, rodzaj sytuacji, wagę relacji międzyludzkich, a także indywidualne orientacje psychologiczne i wartościowo-moralne uczestników.

Należy zauważyć, że najbardziej udany model zachowania (nawet z pragmatycznego punktu widzenia) jest konstruktywny.

Niebezpieczeństwo demonstracji Konformistyczne stanowisko w konflikcie polega na tym, że może przyczynić się do agresji przeciwnika, aw niektórych przypadkach do sprowokowania go. To znaczy, że konformistyczna pozycja może być uważana za destrukcyjną. Różni się od destrukcyjnego tylko nieaktywnego. Jednak nie wszystko i nie zawsze tak jednoznacznie, konformistyczne stanowisko może odegrać pozytywną rolę, jeśli sprzeczności, na które konflikt są nieistotne.

Spośród teorii konfliktu intrapersonalnego najgłębszą i najciekawszą jest psychoanaliza (we wszystkich jej współczesnych formach), psychologia analityczna Junga i psychologia Gestalt.

• ← Teoria dedukcji
• Rodzaje interakcji →