Zapalenie ścięgien kolana
Dyskomfort i ból w okolicy kolana mogą być spowodowane różnymi urazami i obrażeniami. Ale jeśli ścięgna są zaangażowane w proces zapalny, najprawdopodobniej jest to zapalenie ścięgna stawu kolanowego. Chorobie często towarzyszy ograniczenie ruchomości nóg i prowadzi do poważnych konsekwencji, jeśli nie w porę, aby rozpocząć terapię.
Objawy zapalenia ścięgna kolana lub kolana
Główne kliniczne objawy patologii:
- długotrwały, bardzo intensywny ból;
- zwiększyć wrażliwość kolana podczas dotykania dotkniętego obszaru;
- zaczerwienienie skóry, zwiększenie jej temperatury wokół stawu;
- obrzęk, obrzęk;
- zmniejszona ruchliwość, szczególnie widoczna podczas wchodzenia po schodach, przyspieszenia kroku;
- skrzypienie dźwięku podczas zginania i nieugięcia kolana;
- wizualna intensywność ścięgien.
Warto zauważyć, że zapalenie ścięgna może wystąpić w każdym wieku i stylu życia, ponieważ przyczyną choroby są intensywne ćwiczenia i obrażenia, na przykład u sportowców i zwykłych infekcji, reakcje alergiczne organizmu, choroby reumatyczne.
Zapalenie ścięgien kolana lub kolana - leczenie
Terapia omawianej choroby polega przede wszystkim na łagodzeniu procesu zapalnego i eliminowaniu bolesnych objawów. Do tego różnorodność leki niesteroidowe które mają działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Fundusze są stosowane miejscowo w postaci żeli, maści, otarcia, a także doustnie.
Ważnym wydarzeniem przed leczeniem zapalenia ścięgna stawu kolanowego jest całkowite unieruchomienie nogi poprzez specjalny bandaż, szynę lub bandaż. Ze względu na utrwalenie, obciążenie uszkodzonych obszarów będzie minimalne, co oznacza, że zwolnienie procesu zapalnego zostanie znacznie ułatwione. Pacjentowi zaleca się także poddanie się leżeniu w łóżku i 
możliwości odpoczynku, aby uniknąć ćwiczeń.
W ciężkim zapaleniu ścięgna stosuje się zastrzyki śródstawowe preparaty kortykosteroidów . Metoda ta pozwala na znaczną poprawę już w 2-3 dni po rozpoczęciu leczenia i zatrzymanie procesu zapalnego, zapobieganie przenikaniu infekcji i gromadzeniu się płynu wysiękowego w worku okołostawowym.
Jeśli powyższe działania terapeutyczne nie pomagają przez dłuższy czas, zalecana jest operacja. Warto zauważyć, że chirurgiczna metoda leczenia jest stosowana niezwykle rzadko.