Infekcja Staphylococcus - jak uniknąć strasznych komplikacji?

Skóra i błony śluzowe narządów ludzkich są zamieszkiwane przez różnych przedstawicieli mikroflory. Staphylococci należą do grupy oportunistycznych bakterii. Przy normalnym funkcjonowaniu odporności utrzymują równowagę biocenotyczną, a na tle zakłóceń w pracy układu odpornościowego wywołują rozwój zakażeń i stanów zapalnych.

Staphylococcus - gatunek

Opisana grupa drobnoustrojów ma ponad 30 typów, ale tylko kilka z nich jest niebezpiecznych dla ludzkiego zdrowia. Główne przyczyny infekcji gronkowcami:

• S. aureus (złoty);
• S. epidermidis (naskórkowy);
• S. haemolyticus (hemolityczny);
• S. saprophyticus (saprofityczny).

Staphylococcus aureus

Ten typ bakterii jest uważany za najbardziej chorobotwórczy, nazywa się go złotym ze względu na zdolność do tworzenia odpowiedniej pigmentacji. Takie zakażenie gronkowcem może wywoływać silne ropne zapalenie prawie we wszystkich ludzkich tkankach i narządach. Charakterystyczną cechą tego typu drobnoustrojów jest wytwarzanie koagulazy - enzymu, który powoduje aktywną koagulację osocza krwi.

Grzybica gronkowcowa oporna na metylinę lub szpital jest jedną z najtrudniejszych patologii w zakresie leczenia. Ta forma S. aureus jest oporna na grupę antybiotyków beta-laktamowych, w tym cefalosporyn (nawet najnowszej generacji) i penicylin. Ten rodzaj drobnoustrojów łączy w sobie kilka szczepów występujących przeważnie w placówkach medycznych.

Epidermal Staphylococcus

Ten rodzaj bakterii występuje na skórze i błonach śluzowych ludzkiego ciała. Z dobrym stanem zdrowia nie manifestuje się, będąc częścią normalnej mikroflory. Staphylococcus na skórze jest aktywowany z powodu pogorszenia się układu odpornościowego i obecności infekcji osób trzecich. Mikroby epidermalne zaczynają się szybko namnażać i skolonizować tkanki, prowokując:

• zapalenie wsierdzia ;
• sepsa ;
• ropiejące rany;
• zapalenie spojówek ;
• podskórne zapalenie i inne patologie.

Hemolityczny Staphylococcus

Opisywany rodzaj bakterii jest często możliwy do rozpoznania. Zwykle S. haemolyticus w niewielkiej ilości może być obecny na skórze, błonach śluzowych i nabłonku, dlatego czasami źródłem zakażenia gronkowcem jest sam organizm. Na tle zmniejszenia aktywności układu odpornościowego i infekcji wirusami, warunkowo patogenne drobnoustroje rozmnażają się i prowokują ropne procesy zapalne. Hemolityczne zakażenie gronkowcami może powodować następujące problemy:

• ropnie;
• zapalenie pęcherza;
• furunculosis ;
• zapalenie migdałków;
• zapalenie płuc i inne choroby.

Saprofityczny Staphylococcus

Prezentowany typ mikroorganizmów uważany jest za najbardziej "spokojny", ponieważ wywołuje minimalne uszkodzenia i rzadko prowadzi do komplikacji. Saprofityczny gronkowiec występuje częściej u kobiet, żyje na błonach śluzowych i na skórze genitaliów, jest obecny w cewce moczowej. Może powodować:

• zapalenie nerek;
• ostre zapalenie pęcherza ;
• zapalenie cewki moczowej .

Przyczyny infekcji Staph

Aktywacja patogennych właściwości rozważanych bakterii często występuje z powodu pogorszenia funkcjonowania układu odpornościowego. Istnieją inne sposoby przesyłania zakażenia staph:

• od warunkowo zdrowego nosiciela drobnoustrojów;
• w szpitalnej klinice;
• od chorej osoby.

Sposoby przenoszenia infekcji gronkowcowej obejmują następujące opcje:

• w powietrzu;
• kontakt;
• pył powietrza;
• gospodarstwo domowe;
• żywność;
• fecal-oral.

Pojawienie się i rozwój infekcji Staphylococcus przyczyniają się do takich czynników:

• osłabiona odporność;
• nieprzestrzeganie higieny osobistej i publicznej;
• dysbioza jelit;
• ostre zmiany wirusowe;
• przewlekła patologia;
• niekontrolowane stosowanie antybiotyków.

Infekcja Staphylococcus - objawy

Ta grupa chorób charakteryzuje się zróżnicowanym obrazem klinicznym, zależy od rozległości i umiejscowienia zmiany. Istnieją objawy towarzyszące jakimkolwiek staf - objawom o charakterze ogólnym:

• wzrost temperatury ciała do 38,5-39 stopni;
• osłabienie i senność;
• ból głowy;
• utrata apetytu;
• niska wydajność;
• peeling skóry;
• astenia;
• wymioty;
• gorączka.

Zakażenie Staph w nosie

Podczas reprodukcji chorobotwórczych bakterii na błonach śluzowych górnych dróg oddechowych występuje silny katar. Plwocina wydzielana z nosa jest bardzo gruba, ma nieprzyjemny, gnijący zapach i żółto-zielony kolor. Trudno jest oddychać pacjentowi i trudno wydmuchać nos bez stosowania kropli rozszerzających naczynia krwionośne. Jeśli nie rozpoczniesz terminowej terapii, gronkowce w nosie szybko się rozmnażają i rozprzestrzenią na pobliskie obszary. Mikroorganizmy dostaną się do gardła, oskrzeli i płuc, wywołując ropne procesy zapalne.

Zakażenie gronkowcem w gardle

Kiedy ta bakteria infekuje nabłonek gardła, diagnozuje się zapalenie gardła, zapalenie migdałków i podobne patologie. Staphylococcus w gardle objawia się jako ropna blaszka na migdałkach, któremu towarzyszy tworzenie dużych elementów zapalnych (wielkości główki) o barwie białej lub żółtawej. Bez odpowiedniego leczenia, taki ból gardła postępuje szybko i może powodować niebezpieczne komplikacje, takie jak choroba nerek - kłębuszkowe i odmiedniczkowe zapalenie nerek. Inne objawy zakażenia gronkowcem w gardle:

• nieprzyjemny zapach z ust;
• ból gardła;
• trudności w połykaniu jedzenia;
• obrzęk i zaczerwienienie błon śluzowych gardła;
• suchy, męczący kaszel.

Zakażenie gronkowcem na skórze

Mikroby omawianej grupy prowokują określone zmiany naskórka. Infekcja gronkowcem na twarzy jest wielokrotnym podskórnym stanem zapalnym, który jest bolesny w dotyku, zwłaszcza jeśli ropa nie ma wyjścia. Z czasem na miejscu takiego trądziku pojawiają się ciemne plamki pigmentu i głębokie blizny. Zakażenie gronkowcem może wpływać na inne obszary skóry, powodując powstawanie:

• furuncles;
• ropnie;
• wrze;
• felon ;
• zapalenie hydradenitis;
• flegm;
• zapalenie sutka i inne patologie zapalne.

Zakażenie jelitowe gronkowcem

Postęp tych bakterii w przewodzie pokarmowym prowadzi do wyraźnych zaburzeń dyspeptycznych. W przypadku zdiagnozowania gronkowca w jelicie, rozpoznaniu zapalenia okrężnicy, zapalenia jelit i podobnych chorób, występują następujące objawy:

• biegunka;
• wymioty;
• wzdęcia;
• ostry ból w jelitach;
• nudności;
• czasami zaparcie;
• odbijanie powietrzem;
• zgaga;
• wzdęcia.

Jak rozpoznać infekcję gronkowcami?

Wymienione objawy kliniczne nie są swoiste, są również charakterystyczne dla innych zmian mikrobiologicznych, na przykład podobny wzór obserwuje się po zakażeniu paciorkowcem. Diagnostykę różnicową infekcji gronkowcami przeprowadza się za pomocą serologicznych lub bakteriologicznych metod badań laboratoryjnych.

W pierwszym przypadku pobiera się krew i wykonuje się test immunoenzymatyczny na obecność gronkowca złocistego. Białka tego mikroorganizmu przenikają do surowicy płynu biologicznego. Druga metoda polega na badaniu materiału z ropnego ogniska. Pomaga wykryć gronkowce w wymazie z nosa, gardła, pochwy i innych miejsc. Do analizy nadają się ropne masy z podskórnych stanów zapalnych, wrzodów i ropni.

Leczenie infekcji gronkowcem

Terapia wszystkich rodzajów zapalenia bakteryjnego powinna być kompleksowa. Wybór metod leczenia gronkowców zależy od ciężkości choroby, jej lokalizacji i odporności drobnoustrojów na leki. Izolowane formy zakażenia można leczyć w domu pod kierunkiem lekarza. Uogólnione typy patologii sugerują awaryjną hospitalizację ze względu na ryzyko powikłań zdrowotnych i zagrażających życiu.

Aby wyeliminować gronkowca, trzeba wykonać kilka ważnych czynności - leczenie obejmuje:

• stosowanie środków przeciwbakteryjnych;
• sanacja ropnych ognisk;
• otrzymywanie immunostymulantów;
• interwencja chirurgiczna (z wrzodami, zbrodniami i podobnymi patologiami);
• zapobieganie nawrotom.

Preparaty do leczenia infekcji Staphylococcus

Podstawowymi lekami w złożonej terapii choroby są środki przeciwdrobnoustrojowe o szerokim spektrum działania. Zalecane lokalne i ogólnoustrojowe antybiotyki do zakażenia gronkowcem:

• Wankomycyna;
• Amoksycylina;
• Mupirocin;
• Baneocin;
• Oksacylina;
• Klindamycyna;
• Erytromycyna;
• Klarytromycyna;
• Cefaleksyna;
• Cefazolin;
• Cefotaksym;
• Cefalotyn;
• Kloakacylina.

Głównym problemem współczesnego leczenia opisywanej choroby jest infekcja gronkowcowa odporna na wiele leków przeciwdrobnoustrojowych. Niektóre szczepy nie tylko rozwinęły odporność na silne leki, ale także "nauczyły się" przekazywać je następnym pokoleniom patogennych mikroorganizmów. Z tego powodu ważne jest, aby brać tylko te antybiotyki, które specjalista wyznaczył na podstawie serologicznych lub bakteriologicznych testów laboratoryjnych.

Alternatywą dla środków przeciwdrobnoustrojowych są:

• antyseptyki jelitowe;
• bakteriofagi;
• lizaty bakterii.

Leki te są skuteczne tylko w odniesieniu do niektórych rodzajów drobnoustrojów. Nie powinny być wybierane niezależnie, zwłaszcza jeśli przyjmuje się ostrą infekcję gronkowcową kilkoma ropnymi ogniskami zapalnymi. Takie leki pomagają radzić sobie tylko z wyizolowanymi postaciami choroby i są bezużyteczne w przypadku uogólnionych zmian.

Infekcja Staphylococcus - leczenie środków ludowych

W medycynie alternatywnej dostępnych jest wiele przepisów na leczenie urazu bakteryjnego. Dokonując wyboru sposobu leczenia infekcji gronkowcami, należy najpierw skonsultować się z wykwalifikowanym lekarzem. Środki ludowe nie pomogą całkowicie pozbyć się patologii. Zaleca się ich stosowanie jako dodatkowej terapii objawowej, antyseptycznej lub immunostymulującej.

Przeciwbakteryjna herbata ziołowa

Składniki:

• liście łopianu - 20 g;
• żywokost - 20 g;
• wrząca woda - 200-250 ml.

Przygotowanie, zastosowanie

1. Wymieszaj suche surowe warzywa, spłucz.
2. Wlej żywokost i łopian.
3. Nalegaj przez 15 minut w zamkniętym pojemniku.
4. Ostudzić i odcedź herbatę.
5. Pij 3 razy dziennie, aby uzyskać ciągłe ulepszenia.

Zbieranie z infekcji gronkowcem

Składniki:

• kwiaty rumianku polnego - 10 g;
• szyszki chmielowe - 10 g;
• korzeń tataraku - 10 g;
• Labaznika pozostawia - 10 g;
• mięta - 10 g;
• Oregano - 10 g;
• niebieskawa trawa - 5 g;
• nasiona kopru - 5 g;
• liście fireweed - 15 g;
• wrzącej wody - 1 l.

Przygotowanie, zastosowanie

1. Wszystkie zioła dokładnie wymieszaj i posiekaj.
2. Miejsce 2 łyżki. łyżkę zbiera się w termosie i zalewamy wrzącą wodą.
3. Infuzj leki 8,5-10 godzin.
4. Odcedź lekarstwo.
5. Weź 0,5 szklanki leku 3 razy dziennie przed posiłkami.
6. Kontynuuj terapię przez 3 miesiące.

Uniwersalny wywar antyseptyczny

• kolektor wody (liście złotego kolca) - 15-20 g;
• wrzącej wody - 1 l.

Przygotowanie, zastosowanie

1. Umyć i posiekać surowce roślinne.
2. Połóż liście w czystej lnianej torbie.
3. Przez 10-15 sekund zanurz go we wrzącej wodzie.
4. Schłodzić roztwór.
5. Pij lekarstwo w dowolnym momencie zamiast wody i herbaty.
6. Kontynuuj używanie wywaru przez 10 dni.
7. W tym samym czasie użyj uzyskanego płynu do przemywania uszkodzonych błon śluzowych, płukania gardła i nosa, płukania lub innych manipulacji.

W przypadku zewnętrznych form zakażenia gronkowcem zaleca się stosowanie następujących produktów na powierzchnie ropiejące:

• miąższ dojrzałej moreli;
• łopianowe liście;
• sok z czarnej porzeczki;
• ocet jabłkowy;
• alkoholowa nalewka z propolisu;
• wywar z serii, kora z osiki;
• mumia;
• olejek z cynamonu lub kolendry.

• ← Staphylococcus na skórze - najlepsze sposoby na zwalczanie infekcji
• Infekcja Staphylococcus - objawy →