Spondyloza kręgosłupa lędźwiowego
Kręgosłup kręgosłupa lędźwiowego jest przewlekłą chorobą układu mięśniowo-szkieletowego, w którym czwarte i piąte krążki międzykręgowe są zdeformowane. Tkanka kostna w postaci wypukłości i kolców zaczyna rosnąć na powierzchni kręgów, w wyniku czego otwory międzykręgowe i kanał kręgowy zwężają się, wywierając nacisk na korzenie nerwowe. Prowadzi to do zmniejszenia ruchomości kręgosłupa. Spondylozie kręgosłupa lędźwiowego często towarzyszy osteochondroza.
Przyczyny spondylozy lędźwiowej
Głównymi przyczynami rozwoju procesów zwyrodnieniowych są:
- uraz kręgosłupa lub mikrouraz;
- skrzywienie kręgosłupa ;
- wieloletnie duże obciążenia kręgosłupa;
- zaburzenia metaboliczne prowadzące do nadmiernego osadzania się soli wapniowych w organizmie;
- siedzący tryb życia;
- starość
Objawy spondylozy kręgosłupa lędźwiowego:
- ból w okolicy lędźwiowej podczas ruchów lub długiego odpoczynku, często poddający się nodze;
- uczucie sztywności w kręgosłupie;
- fałszywa kulawizna z powodu dyskomfortu w biodrach i pośladkach;
- drętwienie, utrata czucia w nogach, szczególnie po długim chodzeniu lub stanie.
Objawy te są bardzo rozmyte, szczególnie w początkowych stadiach choroby. Jednak jednym z charakterystycznych objawów spondylozy z lokalizacją w okolicy lędźwiowej jest to, że podczas zginania do przodu lub leżenia, zwinięta w kłębek, ból znika. Wynika to z faktu, że w tej pozycji dochodzi do dekompresji korzeni nerwowych.
Do diagnostyki spondylozy wykorzystuje się metody rentgenowskie, rezonans magnetyczny i tomografię komputerową, dzięki którym wyraźnie widać zmiany zwyrodnieniowe.
Leczenie spondylozy kręgosłupa lędźwiowego
Po pierwsze, leczenie tej choroby ma na celu zahamowanie destrukcyjnych procesów w kręgosłupie i wyeliminowanie bólu. Podczas zaostrzenia niesteroidowe leki przeciwzapalne (diklofenak, Ibuprofen, Indometacin, Movalis, Ketonal) i środki przeciwbólowe (Novocain, Baralgin, Ketorol) są stosowane w postaci tabletek, zastrzyków i maści.
Pod koniec ostrego okresu działania terapeutyczne obejmują:
- masaż;
- terapia manualna;
- refleksologia;
- fizjoterapia;
- ćwiczenia terapeutyczne .
Terapia manualna powinna być delikatna i wykonywana przez profesjonalistę. Zabronione jest stosowanie intensywnego masażu i metod rozciągania kręgosłupa.
Procedury fizjoterapii mogą obejmować stosowanie prądów diadynamicznych, ultradźwięków, elektroforezy leków na obszarze dotkniętym chorobą.
Ćwiczenia terapeutyczne w spondylozie kręgosłupa lędźwiowego mają na celu wzmocnienie ramienia mięśniowego - grupy mięśni odpowiedzialnych za kręgosłup. Zaleca się także ćwiczenia mające na celu poprawę lub utrzymanie ruchomości kręgosłupa. Ćwiczenia fizyczne są wykonywane w pozycjach, które zapewniają rozładowanie kręgosłupa, na przykład na czworakach lub w pozycji na brzuchu.
Interwencje chirurgiczne w tej chorobie są rzadko wykonywane - w przypadkach, w których występuje nacisk na rdzeń kręgowy.
Środki zapobiegania spondylozie:
- regularne ćwiczenia;
- eliminacja nadmiernych obciążeń kręgosłupa;
- eliminacja hipotermii;
- zrównoważona dieta;
- zapobiegają przyrostowi masy ciała
Doskonałą prewencją tej choroby jest pływanie, a także gimnastyka wschodnia.