Mowa w psychologii

Pojęcie mowy w psychologii definiuje się jako system sygnałów dźwiękowych wykorzystywanych przez człowieka, zapisy notacji do przenoszenia bagażu informacyjnego. Mowa niektórych badaczy została również opisana jako proces materializacji i przekazywania myśli.

Mowa i język w psychologii to system konwencjonalnie akceptowanych symboli, które pomagają przekazać słowa w postaci kombinacji dźwięków, które mają określone znaczenie dla ludzi. Różnica między językiem a mową polega na tym, że język jest obiektywnym, historycznie ukształtowanym systemem słów, podczas gdy mowa jest indywidualnym psychologicznym procesem tworzenia i przekazywania myśli za pomocą języka.

Funkcje mowy w psychologii

Psychologia uważa przede wszystkim mowę za jedną z najwyższych funkcji umysłowych człowieka. Jego struktura pokrywa się ze strukturą każdego innego rodzaju działalności. Mowa obejmuje:

motywacja ;
planowanie;
wdrożenie;
kontrola.

Język działa jako narzędzie pośredniczące w mowie.

Następnie rozważ główne funkcje mowy.

Znaczące lub nominacyjne. Jego istotą jest wyznaczanie, nadawanie nazwy, obiektów i zjawisk wokół nas. Dzięki niej wzajemne zrozumienie między ludźmi opiera się na początkowo powszechnym systemie nazywania obiektów, zarówno mówienia, jak i postrzegania informacji.
Generalizowanie. Angażuje się w to, że odróżnia znaki wiodące, istotę przedmiotów i łączy je w grupy dla niektórych podobnych parametrów. Słowo to nie oznacza oddzielnego obiektu, ale całą grupę obiektów podobnych do niego i zawsze jest nośnikiem ich wyróżniających cech. Ta funkcja jest nierozerwalnie związana z myśleniem.
Komunikatywny. Zapewnia transfer informacji. Różni się od dwóch wyżej wymienionych funkcji tym, że ma manifestację, zarówno w mowie ustnej, jak i pisemnej. Taka różnica jest związana z wewnętrznymi procesami psychologicznymi.

Rodzaje mowy - psychologia

W psychologii istnieją 2 główne typy aktywności mowy:

1. Zewnętrzny. Obejmuje zarówno mowę ustną, jak i pisemną.

Dialog to bezpośrednia rozmowa pomiędzy 2 osobami.
monolog - długie, spójne zestawienie myśli lub opinii jednej osoby. Połączenie mowy monologowej należy porównać z ekspresją.
mowę pisemną - jest szczegółową wersją monologu, ale jednocześnie może wpływać tylko za pomocą słów.

2. Wewnętrzny. Specjalny rodzaj aktywności mowy. W przypadku mowy wewnętrznej charakterystyczne jest z jednej strony rozdrobnienie i fragmentacja, z drugiej strony wyklucza możliwość niewłaściwego postrzegania sytuacji. Jednak jeśli chcesz wewnętrzny dialog można zatrzymać.

Komunikacja i mowa w psychologii łączą te 2 rodzaje aktywności mowy, ponieważ mowa wewnętrzna jest zaangażowana w początkowe etapy, a następnie wykorzystywana jest mowa zewnętrzna.

Psychologia i kultura wypowiedzi są ze sobą nierozerwalnie związane. Kultura mowy jest taką organizacją środków językowych, która w nowoczesnych warunkach pozwala nam mówić w sposób zwięzły i informacyjny w określonej sytuacji życiowej w taki sposób, że słuchacz prawidłowo postrzega otrzymaną informację. Dlatego, jeśli chcesz się pojawić jako kulturalna i bardzo inteligentna osoba, musisz obserwować nie tylko swój wygląd i zachowanie, ale także swoją mowę. Zdolność do mówienia poprawnie, aby być bardzo docenianym przez cały czas, i jeśli potrafisz opanować tę umiejętność, wtedy wszystkie drzwi będą dla ciebie otwarte.